barda tek başına oturan tip

ben şarapçı dayılar misali hep sokakta içtiğim için katılmadığım aktivite. sokak gibisi var mı? en yobaz memleketlerde bile sokakta içerim. telefondan bir de "tri vertuşki utilayu" açarım son ses, bazen de mehter marşına sarıyorum, bazen kızıl ordu korosu, bazen de kuman-kazak. olur öyle. yanımda hatun olunca bile sokakta içmek istiyorum ama bazen mecburen bara da gitmek zorunda kalıyoruz işte. leş ortam. her yer teomandan hallice mal kaynıyor. bir bar taburesi üstünde s.kil.eyi bekleyen hatunlar da teomanlarını arıyor falan. teomandan hallice mallar alkol marifetiyle kızışmış birkaç dişicik peşinde, az içiyorlar ki hepten sarhoş olup, piliçleri kaçırmasınlar. bir de öyle dışarıda bekleyen akbabalar var, onlar da ola ki dibe vurmuş, duygusallıktan aciz olacak dereceye kadar içmiş ve sabah ne yaptığını hatırlayamayacak kadar leş olan kadınları gözetleyen. etinden bir parça da o koparsın yeter ki. öyle işte. sokak en iyisi. şarapçı dayıların bir bildiği var.

ben olabilirim bu yapmadığım şey değil.

kimseye zararı yoksa tek başına takılabilen tiptir korkulması gerekir.