başkası için terk etmek vs aldatıp ilişkiyi sürdürmek

başkası için terk etme seçeneği görünüşte hoş görünmese de doğru olandır. bu seçenek versusu alır.

dürüst olmak en doğrusu tabiki.
bu arada bu akşam formundasın, gözümden kaçmadı değil.

her zaman başka seçenekler de olacaktır, dediğim başık.

aldatıp ilişkiyi sürdürmek bir yana aldatıp o insanın bir daha yüzüne bakmayı becerebilir misin cidden ! sevgin bittiyse efendi gibi ayrıl kardeşim. aldatmak bir bakıma da kendini aldatmaktır zaten.

eğer söz konusu olan bir başkası varsa o ilişkiden ne size ne karşı tarafa hayır gelir.bu yüzden aman üzülür diye ayrılmamazlık yapmayın aptal yerine konmaktan iyidir.

ben aldatıp ilişkiyi sürdürmek diyorum. malum zor zamanlardayiz. insanlar yüzük parmağını sallayıp koronaaaaağ diye bağırdıkları için sosyallesmiyorlar. bir de barlarda eskisi gibi piyasa atılmıyor.
hem terk etmediysek seviyoruzdur. evlenilecek kız hazırda beklesin şöyle o zamana kadar delirmecelere devam yani.

adam olmak vs adam olmak seçeneğini hiçbir şekilde aklına getiremeyenlerin gireceği açmaz. bir de onu mu deneseniz acaba? *

ikisini de at çöpe anasını satıyım. ben arada vs’yi kurtarayım olmayacak bu iş.

tabii ki aldatıp diğerini de el altında tutmak.

ilki onur göstergesi, diğeri haysiyetsizlik belirtisidir.

filmlerden, dizilerden görüp görüp başlık açıyorsunuz. hayat o kadar senaryomsu değil.
kimse kimseyi başkası için terk etmez, en azından seviyorsa etmez.
bir şeyler bitmiştir o insan vesile olur,umut olur.
aldatıp devam etmek de bazen zorunlu bir tercihtir.

tabii bizlerin her kararı doğru ve o kararların hepsinin arkasında duran mükemmel insanlar olduğumuz için böyle şeyler yapmayız.

ilişkideki bir taraf için aşkın bitmesi ve başka hislerin yeşermesi çok insani bir durum. evet insan üzülür fakat olgunlukla yaklaşmak gerekir mecburen. fakat aldatmak bambaşka bir dalga, mantıklı hiçbir açıklaması olamaz.

biriyle sevgiliyken bakıyorsun ortamda yılan gibi karılar var, iç geçirmeye başlıyorsun. diyorsun ki ben buna iç geçiriyorsam demek ki mevcut ilişkimdeki kadını sevmiyorum, ayrılayım. ayrılıp yılanla bir gece geçiriyorsun, cinsel anlamda tatminsin ama duygu yok. sonra gelsin pişmanlıklar, vah tühler.

yine bir ilişkiye başlıyorsun bu defa diyorsun ayrılmayacağım ama aklına düşüyor yine kavruk tenli bi cıbır. işini görüp ilişkiyi sürdürmeyi deniyorsun bu defa da sevgilinin sevgisi ağır bir vicdan yapmana sebep oluyor ve itiraf edip affetmesini diliyorsun ama olmuyor. bu defa adın da çıkıyor haine, sadakatsize.

üçüncü de diyorsun ki ne vicdan yapacam ne de ayrılacağım. takılıyorsun gönlünce ama bu sefer de yakalanıyorsun. dön yine başa.

tüm bunları bilen biriyle gidip evleniyorsun bu sefer de diyor ki sana "sen geçmişte hiç sadık kalamamışsın, ben beni aldatmanı beklemeyeceğim o yüzden boşanalım" haydaaa...

ortada ihanet olmasa da ihanet ihtimali yüzünden boşanmış, geçmişinde ihanette bulunan bir abaza olarak alıyorsun etiketini ve ona göre yaşamaya başlıyorsun. duygusuz takılmaya çalıştıkta inadına aşık oluyorsun, aşkın peşinden gitmeye kalktığında da gözün herkesi görüyor, ona buna atlama derdine düşüyorsun. "lanet olsun benim sorunum ne böyle" diye psikologa gidiyorsun alıyorsun teşhisini ama yukarıdaki saydığım karakterde biri hastalığını duymayı istiyor tedavi olmayı değil. haliyle ortaya böyle toksik, romantik, çapkın, sadakatsiz bi manyak çıkıyor. kendini biliyor olmak frenleyeceğinin garantisini hiçbir zaman vermiyor ne yazık ki. en azından hastayım bahanesine saklanmıyorsun, ben buyum diyip olmayan karakterinle kabul görmeyi umuyorsun. mümkün mü, değil tabiki.

erkek adam baskasi icin terk eder. baktin yurumuyor, baskasini sevdin, ayril, baskasina git.

hic vicdan azabi cekmeye gerek yok. kalp bu, baskasina kayabilir. ama aldatan adam degildir. bu kadar net.

dünya gündeminin çok önemli tartışma konularından biri.

2si arasında kalındıysa terk etmek mantıklı olandır. aldattıktan sonra dikiş tutmaz o iş.