batan güneş (kitap)

aynı isimde bir başlık daha olduğu için kitap diye belirtilmiştir.

özgün adı shayô olan 128 sayfalık osamu dazai imzalı eser;
roman türünde yer alıyor ve 1947 yılında yazar hayatını kaybetmeden bir yıl önce yayınlanmıştır.

kitabımı esin talu çelikkan çevirisi ile okudum.
güneş ülkesi olarak anılan japonya'nın savaş sonrası düşüşünü bir ailenin hayatındaki olumsuz yönde değişimlerden anlatır.
kazuko karakteri 29 yaşında bir kadındır ve naoji adında bir erkek kardeşi ve bir de annesi vardır;
kendisi ise evli olsa da ayrılmış ve bebeğini kaybetmiştir.

onun bebeğini kaybetmesinin bir metafor olduğu da düşünülebilir;
hiç başlamayan bir şeyi, ülkeni kaybetmek gibi.
bu aile savaş sonrası yoksullaşacak, daha küçük bir köy evine yerleşecek ve bir zamanlar yani savaştan önce asilzade iken savaşın etkisiyle parasızlıktan dolayı giysilerini satacak hale gelmişlerdir.
kazuko karakterimiz savaşın vermiş olduğu bunalım ve bebeğini kaybetmek yüzünden bir depresyonda gibidir;
intihar etmek gibi düşünceleri bazen onu yoklar.
kardeşi naoji ise bir esrarkeştir, ayrıca onun yazarın kendisi olduğu bazı kaynaklarda söylenmiş.
içmeyi sevmesi başta olmak üzere yazarla özdeşleşen pek çok özelliğinin olduğu söylenebilir.
savaş doğrudan anlatılmasa da savaşın toplum ve ekonomi üzerindeki yıkıcı etkisi bir aile üzerinden ele alınıyor.
savaşların insan ruhunda yarattığı travma ise şüphesiz bir gerçekliktir.

kitap hakkında fikrimi belirtmem gerekirse;
osamu dazai'yi insanlığımı yitirirken adlı eseriyle tanımıştım,
zaten kendisi de ekseriyetle onunla tanınır.
bu kitabını daha iyi bulduğumu söyleyebilirim.
konuyu ele alış biçimi, karakterlerin ruh halini betimlemedeki ustalığı ve yer yer felsefik anlatımı kitabı daha sürükleyici kılıyor.
savaş sonrası yıkımı tasvir eden ve iyi analiz eden iyi bir kitaptı.