bay cevdet

bay cevdet uyanıyor. günlerden cuma sabahı. cigarasını yakıp, ortalığı şöyle bir kolaçan ediyor: penceredeki çiçekler kıyasıya bir şakraklık, yanasıya bir kırmızılık edinmiş. denizin yeşili, sonsuzluğu ödünç değil. topraktaki cevher depreşmesi ölesiye. canı hürriyet istiyor bay cevdet'in... başı boşluk, çalgı çağanak, kadın sesi istiyor. bayan seher ile fingirdeşmek istiyor. yüreğinin gizli kapaklı bir yerinde huylanmalar, kumru sürüleri...

seherciğim, kalkıp deniz kenarına gidelim mi seninle? gidelim ya...

biraz rakı dökelim mi içimize?