beethoven 7. senfoni 2. kısım

gecenin bir vakti derin düşüncelere daldırıp insanı ürperten senfonidir. en bunalımlı duygulardan en ihtişamlı duygulara sürükler. adeta yeniden doğuşun aydınlanmanın müzik formudur.

ernest ansermet'in şefliğinde dinlenmesi gerekir.

sözlüğe entelektüellik gelmiş bismillah

piyanonun yükselen notalarından, ne yaptığını bilen bir adamın ellerinden çıkmış sanat eseri. eserde ki samimi gerçeklik yanı sıra disney filminden çıka gelmiş gibi hissettiren masalımsı alt notalar ilk dinleyişte, senfoninin eteği rüzgara eşlik edercesine süzülürken eteğin uçlarındaki büyüleyici tozların serpilmesi ve uçuşması hissiyatı veriyor insana. en azından, benim zihnimde canlanan görüntü buydu. gümüş parkenin üzerine düşmüş büyü kokan tozlar entrika ve trajedinin tabanı altında eziliyor. o romantik büyüye sahip balo gecesinde, trajedinin oyunu altında olan bitenden habersiz son danslar ediliyor, şenlik ve kutlama gece yarısına kadar devam ediyor. alışılmadık şekilde de alacakaranlık bir türlü çökmezken gece, gündüz edası ile halka devam ediyor. kimine böyle şiirsel duygular aktarır, kimine gerçeklik ile olasılığı olmayanı bir araya getirmenin hayranlığı olur. her kime verdiği farklı imajı ve hissiyatı ile beethoven'in bu eseri dinlenilmeye değerdir.