ben içeri düştüğümden beri

nazım hikmetin zamanın göreceliğini, evi ve ev halkını özlemi gibi konuları ele aldığı güzelim şiir.
katillikten yatan osman iki defa yatıp çıkmış, hatta çocuğu olmuştur ama şairimiz hala mapus duvarlarına bakmaktadır.


--- alıntı ---

ben içeri düştüğümden beri güneşin etrafında on kere döndü dünya.
ona sorarsanız : "lafı bile edilmez, mikroskobik bir zaman."
bana sorarsanız : "on senesi ömrümün."
bir kurşun kalemim vardı ben içeri düştügüm sene.
bir haftada yaza yaza tükeniverdi.
ona sorarsanız: "bütün bir hayat."
bana sorarsanız : "adam sen de, bir iki hafta."
katillikten yatan osman,
ben içeri düştüğümden beri,
yedi buçuğu doldurup çıktı,
dolaştı dışarlarda bir vakit,
sonra kaçakçılıktan tekrar düştü içeri,
altı ayı doldurup çıktı tekrar,
dün mektup geldi, evlenmiş,
bir çocuğu doğacakmı$ baharda.

şimdi on yaşına bastı, ben içeri düştüğüm sene, ana rahmine düşen çocuklar.
ve o yılın titrek, ince, uzun bacaklı tayları,
rahat , geniş sağrılı birer kısrak oldular çoktan.
fakat zeytin fidanları hala fidan, hala çocuktur.

yeni meydanlar açılmış uzaktaki şehrimde ben içeri düştüğümden beri.
ve bizim hane halkı bilmediğim bir sokakta görmediğim bir evde oturuyor.

pamuk gibiydi, bembeyazdı ekmek, ben içeri düştüğüm sene.
sonra vesikaya bindi,
bizim burda, içerde,
birbirini vurdu millet yumruk kadar, simsiyah bir tayın için.
şimdi serbestledi yine, fakat esmer ve tatsız.

ben içeri düştüğüm sene, ikincisi başlamamıştı henüz.
daşav kampında fırınlar yakılmamış, atom bombası atılmamıştı hiroşima' ya.
boğazlanan bir cocuğun kanı gibi aktı zaman.
sonra kapandı resmen o fasıl, şimdi üçüncüden bahsediyor amerikan doları.
fakat gün ışığı her şeye rağmen ben içeri düştüğümden beri.
ve "karanlığın kenarından onlar ağır ellerini kaldırımlara basıp doğruldular" yarı yarıya...

ben içeri düştüğümden beri güneşin etrafında on kere döndü dünya.
ve aynı ihtirasla tekrar ediyorum yine,
"onlar ki toprakta karınca, suda balık, havada kuş kadar çokturlar,
korkak,cesur, cahil, hâkim ve çocukturlar,
ve kahreden yaratan ki onlardır,
şarkılarımda yalnız onların maceraları vardır."

ve gayrısı,
mesela benim on sene yatmam,
laf'ı güzaf.

--- alıntı ---

genco erkal'dan dinlemek çok iyi geliyor tavsiye edilir. buradan.

mükemmel bir şiirdir. son dizeleri, üstteki yazar arkadaşın da dediği gibi genco erkal'ın sesiyle birleşince muhteşemliği iki katına çıkıyor.

ve gayrısı mesela benim 10 sene yatmam, lafügüzaftır.

nazım'ın en güzel şiiri.betimlemeleriyle benzemetleriyle insanın içini paramparça eder.genco erkalın sesi ve fazıl sayin piyanosuyla hala dinlemediyseniz çok şey kaçırıyosunuz."boğazlanan bir çocuğun kanı gibi akti zaman". bunu yazabilmek müthiş bir hayal gücü ve zeka gerektirir.

fazıl say ile genco erkal işbirliği ile ortaya çıkan yorumu dinlemek bambaşka. yıllardır ara ara sararım ve günlerce dinlerim.

köyde tek başına yaşayan bir öğretmen olarak son zamanlardaki 3. dünya savaşı iddiaları ile aklıma tekrar geldiği için dinlemeye başladım. köylü hakkımda evde ayin yapıyor diye fısıltı yaymaz umarım. benzerlerini yaşadım.

ben içeri düştügüm sene onlar için yazdığımı :
"onlar ki toprakta karınca, suda balık, havada kuş kadar çokturlar,
korkak,cesur, cahil, hâkim ve çocukturlar,

ve kahreden yaratan ki onlardır, şarkılarımda yalnız onların maceraları vardır."

ve gayrısı, mesela benim on sene yatmam, lâfü güzaf.

emekçi insanların böylesine güzel betimlendiği nazım hikmet şiiri. işin diğer güzel yanı ise nazım hikmet toplamda 10 yıldan fazla hapis kalmıştır. ama bunu bir abartı malzemesi olarak kullanmadan, düz hesapla şiirine yansıtması onun sosyalizm inancının ne denli kuvvetli olduğunu gösterir.

romantik komünist kalıbından kurtulamayan eleştirmenlere saygıyla duyurulur.