ben o filmde oynamıyorum

bir pek yakında (film) repliğidir.

pek yakında filminin konusuna çoğu insan aşinadır. bir sahnede zafer ellerinde çiçeklerle arzu’nun çalıştığı sete gelir ve onu boşanmaktan vazgeçmek konusunda ikna etmeye çalışır ve ona “gönlünün başrolü” olduğunu söyler. bunun üzerine ise arzu başlıktaki cümle ile karşılık vererek zafer’in afili cümlesini bertaraf eder, hem de aynı şekilde, çok zekice ve acımasızca.

filmi bilmem kaçıncı kez izlediğim esnada ilk defa bu cümle bu kadar dikkatimi çekti. bir insanın hayatının başrolünde oynamadığınızı söylemek büyük bir cesaret ve bir o kadar da yaralayıcı bir cümle.

kaybettiğiniz inancın bir daha yerine gelmeyeceğine inanmanız neticesinde kendinizi başrolün parıltısından sadece rabarbalarla kendini ifade eden figürasyona düşmek. ya da öyle olduğunu hissetmek.

ve bu cümleyi duyan kişi olmak. siz hayatınızı bir film olarak görüp başrolüne aldığınız bir insanın sizi filminizde oynamak istemediğini ya da sizin aslında onu oynatmadığınızı söylemesi çok cana yakan bir ana neden olur.

her insan başrolünde oynayacağı doğru filmi bekler belki de.