beni çok üzdün demenin zorluğu

bu davranışınla beni çok mutlu ettin, çok teşekkür ederim demek daha kolayken, neden insanlar bu davranışınla beni çok üzdün demekten çekinirler? biri tarafından üzülmüş olmak, biri tarafından mutlu edilmek gibi bir şey değil mi? insanlar üzgün olma hallerinin yeterince önemsenmeyeceğine inanıp bunun üzerine daha da üzüleceklerini düşünerek mi üzgün olduklarını dile getirmekte zorlanırlar? ya da üzgün olma halini bir zayıflık olarak mı görürler? son günlerde tanıdığım ve değer verdiğim herkese eğer üzgün isen bunu seni üzen her kim ise ona söylemelisin diyorum. söyleyiniz.

" çünkü birini ne kadar sevdiğini unutmayı dilemek, sonra da gerçekten unutmak, gelip yüreğini mesken
tutmayı seçmis güzelim bir kuşun canına kıyıyormuşsun hissi verebilir..."

sizi üzerken zorlanmayana siz de bunu söylerken zorlanmayın. hatta söylemeyin direkt uzaklaşın.

karşınızdaki kişiyi üzmemek için olumsuz duygularını gizlemek zorunda kalmaktan kaynaklanır.

hayır diyememenin kapı komşusu.
kendi içimizde kendimizi o kadar değersizleştiriyoruz ki kimsenin de bize değer vermediğine vereyemeceğine ikna ediyoruz. beni çok üzdün geri bildirimi verince beklediğimiz istediğimiz iletişim kurulmazsa diye hayal kırıklığı yaşamak istemediğimiz için kendi kendimize küsüp kendi kendimize barışıyoruz.