beni sen inandır

hayatımın uzunca bir döneminin içinde kalan ve duyup duyabileceğim en büyük yalanları içeren pinhani şarkısı.

spotify

'bazen çok uzaklaştım , en çok da kendimden ' dediği yerde kendime bazenleri ne kadar yabancılaştığımı fark ettiğim şarkıdır .

allah kimseye inanmak için ricada bulunacak durumlara düşürtmesin denilen şarkı. kanmaya, inanmaya ne kadar hazır oluyor insan bazen. insanoğlu olarak bu hallerimize üzülüyorum.
not: pinhaniyi seviyorum.

pinhanigrubunun can verdiği, dinledikçe dinlenen, bizlere kafamıza vura vura "bazen kendimizden çok uzaklaştığımızı" öğreten şarkı.

şarkıyı dinlerken heyecanlı, neşeli tınısına kapılıp gidiyorsunuz ama solistin "çok geç kaldığım halde
solmuş resimlerde
kaç yıl geçmiş
hala güzel durur," dediği yerde gözleriniz doluyor.

içimde aşk kelebekleri uçurtan şarkı. tavsiyedir dinleyin.

ben küçükken de çok inanmamıştım, kendi aklımca çizdiğim hayatın resmi de bok gibi olmuştu, kendimden uzaklaşmak da çare olmamıştı, öyleymişti, böyleymişti.

ama bir hikaye varmıştı işte, seninle başlamıştı, hâlâ içimde bir yerlerde bas bas bağırmaktaymıştı, yahu bu ne saçmalık?

bir kadın ya, bir kadın, dünya üzerindeki kapladığı ağırlık 47 kilo olan bir kadın niye bu kadar ağır olabiliyor?
ya bitmiş gitmiş işte, dönüşü yok, dönse de olacağı yok, arada dağlar, arada yıllar, arada yollar, arada bin tane olmazlık var, bir sürü de olmazdık, olmazdık ya bak kelimeye bak, olmazdık!
iyi de niye hâlâ o ad sinemde yara?
hani yaralarımızın kabuklarımızı birbirimize verecektik?
hani lan?
gelmeyeceğini biliyorum, gelsen de olmazdık kelimesinin ağırlığını biliyorum, inan biliyorum, ama her kadar çok bok bilirsem bileyim iflah olmuyor bazı şeyler.

o gün pat diye çıktığın yoluma bilmem ne yapayım kadın, çek git ya allahını seversen!

al, tanım da yok buraya kadar, dışı pinhani şarkısı içi bin küfür!

baksana, sen inanmış mıydın küçükken?

bunu duyunca aklıma pinhani geliyor.

kimseyi kimse inandıramaz. gerçekçi olalım. dötünüzü de yırtsanız. isteyen istediğine inanır ve yoluna devam eder.
t: pinhani parçası.
not : pinhani sevmem.

ayıp ediyorsun osman abi şarkısı.*

t:başlığı açan ben, kutsalıma laf etme.
notuna not : aman, pinhani de sana bayılıyordu.*

tam da bunu dinliyordum. çok şaşırdım.

basit akorlara sahip 2016 çıkışlı pinhani'nin kediköy albümünde yer alan şarkısıdır.

çizdim kendi aklımca hayatın resmini
bi' şey bilmezdim aslında karıştırdım tüm renkleri
hata yaptım tabii
bakınız ne kadar da benzer bir senaryo başlangıcı. kendi aklımızca bir şeyler görüyor, buluyor; onları yaratırken her şeyi birbirine karıştırabiliyoruz. ara ara 'kendi aklımca yaptım, neyi bildim de yaptım sanki. tabi yanlış olur' diyoruz.

herkes başka bir şeyden kaçırmış kendini
bazen yaşlı gözlerle kabullenmiş gerçekleri
bazen memnun gibi
kaçmıyorum, hallettim, aştım, o oldu bu oldu... bir yere kadar tabi. kaçtığımız şeyler yok diyemeyiz, bu da hayatın normali ve gerçekleridir. gerçeklerin kabulü ile baş etme şeklimiz, halimiz belirler zaten yaşantımızı.

artık çok uzaklaştım en çok da kendimden
bu bir lanet midir, bilmiyorum. kendinden uzaklaşıyor, geri döndüğünde farklı yerlerde buluyorsun. kimi zaman iyi kimi zamansa kötü oluyor bu.

küçükken çok inanmıştım
eğer çok istersen her şey mümkün
inanmak zor değil
bu da başka bir yanılgı, umut diye önümüze seriliyor işte. her şey mümkün deniliyor. işin trajik yanı bence de mümkün yani, bu öğreti benden gitmiyor bir türlü.

pinhani'nin en sevğim şarkılarından biri. uzun bi süre dinlemediğim şarkı bi sebeple aklıma düştü sıksık dinliyorum şimdilerde.
bir şarkı söyle senden armağan olsun dedim . ''dön bak dünyaya '' dedi.


peki dedim döndüm baktım pencerem oldu gördüklerim o kadar güzeldi ki ;



dedim ... öylece kaldı..