benim ile yola çıkanlar hani

geri dönsem taşa tutarlar beni..

yol almışsın ilerlemişsin.. varmışsın da belki gideceğin yere.. sonra bir bakmışsın yalnız yürümüşsün o yolları.. gibi.

herkes kayıp, herkes çoluk çocuk sahibi, herkes kocasının dizinin dibinde.. tüh beee..

fark etmiyoruz ama yolun kendisi bu aslında. yola çıktıklarımız, yarı yolda bırakanlar ve yarı yolda bıraktıklarımız. sonra yolun yarısında bize katılanlar belki de habersizce teğet geçenler. hep onlar sayesinde tüm kıvrımları, virajları ve de yokuşları yolumuzun.
birgün sonuna geleceğiz ve geride sadece bir adımlık toprak göreceğiz. tıpkı önümüzde duran bir avuçluk toprağı gördüğümüz gibi.

oğuz aksaç bu ülke için çok büyük bir müzikal değerdir. sesi kendisine bir armağandır belki ama müzik bilgisi, bu coğrafya üzerindeki bilgisi ve de sevgisi sesi olmasa bile onu el üstünde tutmamıza yeterdir

senin ile cehenneme giderim hayat kısa devam ediyor tey tey hajshs.

kafa yine mahzuni’ye gitti. bu kafada da bu var, gidiyor.

“benim ile lokma yiyip içenler
gölgemin altında konup göçenler
sizi zalim dar günümde kaçanlar
ben kendi kendime çatar ağlarım”

vakti zamanında ali tekintüre’nin değindiği konu.
nerde sevdiklerim
hani sevenler
ağlatıyor beni
acı gerçekler

ninja in pyjamas sağolsun, hatırlattı.

oturup benimle ibadet kıldı
yalan söyledi de yüzüme güldü
yalın kılıç olup üstüme geldi
çaldı bölük bölük böldü dert beni*

hani be.