berbere gidince hissedilenler

berbere gidince herkesin kafasında farklı şeyler dönmesi muhtemeldir.
istediğim gibi kesebilir mi, kim bilir şimdi hangi sallama hikayeyi anlatacak, tıraştan sonra ne içsem, ağdayı çekerken derim kopar mı acaba gibi soruları kendi kendine sorar durur insan.
mesela ben tam olarak şöyle hissediyorum

dükkandan içeri girdiğimde hissettiğim tek şey dayama hissi. ulan her seferinde de oluyor ya.

sadece tedirginliktir. “ulan yine viyadük yükleniyor” gerginliğiyle oturulur koltuğa. ağzı kıvrak, eli maytap olan berberin, bizi tenceredeki kurbağa gibi ağır ağır malum sona hazırlamasına rağmen yaparız bunu. berberler çoğu erkek için travmatiktir. bence psikologların odipus gibi bi kompleks bulması lazımdı berber/kurban ilişkisine..

ayrıca berbere girip de memnun çıkan adam berberdir. bu çok açık...

10 yıldır aynı berbere giderim aramız iyidir, sohbetini severim boş konuşmaz. nasıl keseyim diye sormaz bende tarif etmem.

benim için cevabı boş küme olan sorudur.

yani ne hissedebilirim ki berbere giderken, sonuçta saçlarımı kestirmeye gidiyorum yani.

lan o kadar boşuna mı uzattık? işin yoksa 2 ay bekle şimdi.

geçen seferkinin aynısı gibi kesebilecek mi sorusudur. berberlik öznellik içerir. tıpkısının aynısını her zaman kesemezler. saçınızın belli bir kesim modeli yoktur. (sıfır numara, üç numara hariç elbette)

amarıga , hökümet , rokofeller ,siyonizm , ehonomi .

bitse de gitsek

iç ses : " lan ağdayı da yaptı ama acaba saçı mı yıkatmasak "

- saçı yıkıyorum abi
- ee evet evet, madem soktun, iyice yerleştir bari. işin görülsün.