berbere ilk kez saç sakal kes abi denilen gün
başlık "icarus flees to pluto" tarafından 29.08.2022 01:06 tarihinde açılmıştır.
1.
erkekliğe adım atılan gündür. yani öyle sanıyorum. bu işlerden çok anlamam zaten siz de fark edeceksiniz ama bence öyle olsa gerek. biliyorsunuz sakal türk erkeği için saplantılı bir mevzu. kirli sakal, keçi sakalı, kaba sakal ve muhtelif sakallar bizi epey düşündürür. belli bir yaşa kadar erkek olmanın işaretinin yüzdeki sakal miktarıyla korelasyon içinde olduğuna inandırılırız toplum tarafından.
bu inanış yaygındır o yüzden erkek çocukları neler neler denemez ki sakalı çıksın diye... yüze sarımsak sürmeler, jileti tersten vurmalar efendime söyleyeyim yüzüne idrar sür çok çıkar demeler vs. binbir çeşit hurafe vardı. bu yüzden olsa gerek çok takılmıştım bu sakal mevzusuna. şansıma ailede de adam akıllı sakallı birisi yoktu. biz sülalecek jetgiller gibiydik ya. temiz yüzlü, tatlı insanlardık. gel gör ki kirli sakalın moda olduğu bir döneme denk geldi benim ergenliğim. allah kahretsin diyorum hocam.
çok canımı sıktı bu sakal mevzusu. arkadaşlarımın çıkıyordu ve benimki genetik nedenlerden dolayı bir türlü istediğim seviyeye ulaşmıyordu. derken o gün geldi çattı. her okulun rekabette olduğu başka bir okul vardır. düşmanlık, dostluk ilişkisi güdülür, kız alınıp verilir. heh bizim rakip okuldan bir kızla konuşuyordum. o gün her nasıl olduysa hanımefendi beni burger king'e davet etti. evet küçük şehirde maksimum etkinlik buydu o dönem ve inanın burger king altın çağını yaşıyordu. hemen hazırlıklara başlamam gerekiyordu. en güzel kıyafetlerimi giydim ve ayna karşısında saçımla uğraşmaya başladım. ne yapsam şekil veremedim. jöle kullanılıyordu o dönem ama benim saçlar adeta ira militanı kadar isyankar olduğundan şekil vermeyi, bir forma sokmayı öğrendiğimde artık 25 yaşına gelmiştim. bu hikayede henüz o noktada değilim. her neyse evirdim, çevirdim olmadı, en iyisi berbere gitmekti. yola koyuldum.
tiril tirilim o yıllar. çekmişim gömleği. ayda yılda bir giyiyorum ama olsun havamdan geçilmiyor, cavcaklıyım. gözlerime bakacak bir delikanlı bulamıyorum. gölyüzü yokuşunu tırmanmaya başladım. mahallenin berberi kasım abi'ye gidiyorum. yokuşun ortasında mahallenin ufaklarından cemil'e denk geldim. aa dedi icarus abi nereye böyle şekil şükül. ''kızla buluşucam kasım abi'ye şekli düzelttirmeye gidiyorum.'' dedim. racon da biliyordum o dönem. şimdi hatırlayınca utanç veriyor ama napalım. vurdum ensesine cemil'in daldım kasım abi'nin dükkanına.
o dönem kasım abi hem berber hem de mahallenin muhtarı. dükkandan iki işi birden yürütüyor. bir 15 dakika sıra bekledim. sonra aldı beni koltuğa. berber koltuğuna tahta koyularak oturtulan çocuk değildim artık. ''nasıl yapalım ica'cığım'' dedi. ''lan ne fark eder nasıl tarif edersem edeyim asker tıraşı yapıyorsun zaten.'' demek istedim ama cesaret edemedim. ergenim falan ama kasım abi'nin şakası yoktu. koskoca muhtardı sonuçta. ''abi yanları kısalt, üstleri de toparla çok kısalmasın.'' dedim. kasım abi boynumdan geçirdi deli gömleği gibi şekilsiz bedenimi saran berber önlüğünü. o an gözüm aynaya takıldı. sakallarım da çıkıyordu canım şimdi. evet evet sakallanmıştım. adeta beş gün tıraş olmamış mehmet ali alabora'ya dönmüştüm. ''abi...'' dedim. kasım abi ile aynadan birbirimize bakıyorduk.
bugün bile hatırlarım o bakışı. kuran çarpsın kasım abi bile anlamıştı o anın çok önemli bir an olduğunu. hissetmişti yemin olsun. ''saç sakal yapalım.'' dedim. ''ayıpsın kardeşim, tabi.'' dedi. içinden ''gerizekalı lan senin sakalın mı var da saç sakal diyorsun. neyse beş lira beş liradır, tokaaat.'' diye düşünmediyse ben de bir şey bilmiyorum. tüm bunları şimdi anlıyor insan. genç bir dimağ iken kafamız basmıyordu bunlara. ''saç sakal'' demek bir statüydü.
kasım abi asker tıraşını yaptı. üstleri toparla, çok kısalmasın demiştim, kısaldı. içine etti, sıçtı sıvadı cidden. sonra da sakallarımı kesti bol köpükle. sakal tıraşı tamı tamına 40 saniye sürdü veya sürmedi. fazladan beş lira tokaladık çakal berbere ama değmişti. o dükkandan çıkarken artık ben ben değildim. başka biriydim. bir erkektim. erkekliğin nişanesini göğsüme takmıştım.
sonra kızla buluştum. saç tıraşımdan hiç hoşlanmadığını hatırlıyorum. hikayeyi burada keseceğim müsadenizle. bundan sonrası benim mahremim. :(((
bu inanış yaygındır o yüzden erkek çocukları neler neler denemez ki sakalı çıksın diye... yüze sarımsak sürmeler, jileti tersten vurmalar efendime söyleyeyim yüzüne idrar sür çok çıkar demeler vs. binbir çeşit hurafe vardı. bu yüzden olsa gerek çok takılmıştım bu sakal mevzusuna. şansıma ailede de adam akıllı sakallı birisi yoktu. biz sülalecek jetgiller gibiydik ya. temiz yüzlü, tatlı insanlardık. gel gör ki kirli sakalın moda olduğu bir döneme denk geldi benim ergenliğim. allah kahretsin diyorum hocam.
çok canımı sıktı bu sakal mevzusu. arkadaşlarımın çıkıyordu ve benimki genetik nedenlerden dolayı bir türlü istediğim seviyeye ulaşmıyordu. derken o gün geldi çattı. her okulun rekabette olduğu başka bir okul vardır. düşmanlık, dostluk ilişkisi güdülür, kız alınıp verilir. heh bizim rakip okuldan bir kızla konuşuyordum. o gün her nasıl olduysa hanımefendi beni burger king'e davet etti. evet küçük şehirde maksimum etkinlik buydu o dönem ve inanın burger king altın çağını yaşıyordu. hemen hazırlıklara başlamam gerekiyordu. en güzel kıyafetlerimi giydim ve ayna karşısında saçımla uğraşmaya başladım. ne yapsam şekil veremedim. jöle kullanılıyordu o dönem ama benim saçlar adeta ira militanı kadar isyankar olduğundan şekil vermeyi, bir forma sokmayı öğrendiğimde artık 25 yaşına gelmiştim. bu hikayede henüz o noktada değilim. her neyse evirdim, çevirdim olmadı, en iyisi berbere gitmekti. yola koyuldum.
tiril tirilim o yıllar. çekmişim gömleği. ayda yılda bir giyiyorum ama olsun havamdan geçilmiyor, cavcaklıyım. gözlerime bakacak bir delikanlı bulamıyorum. gölyüzü yokuşunu tırmanmaya başladım. mahallenin berberi kasım abi'ye gidiyorum. yokuşun ortasında mahallenin ufaklarından cemil'e denk geldim. aa dedi icarus abi nereye böyle şekil şükül. ''kızla buluşucam kasım abi'ye şekli düzelttirmeye gidiyorum.'' dedim. racon da biliyordum o dönem. şimdi hatırlayınca utanç veriyor ama napalım. vurdum ensesine cemil'in daldım kasım abi'nin dükkanına.
o dönem kasım abi hem berber hem de mahallenin muhtarı. dükkandan iki işi birden yürütüyor. bir 15 dakika sıra bekledim. sonra aldı beni koltuğa. berber koltuğuna tahta koyularak oturtulan çocuk değildim artık. ''nasıl yapalım ica'cığım'' dedi. ''lan ne fark eder nasıl tarif edersem edeyim asker tıraşı yapıyorsun zaten.'' demek istedim ama cesaret edemedim. ergenim falan ama kasım abi'nin şakası yoktu. koskoca muhtardı sonuçta. ''abi yanları kısalt, üstleri de toparla çok kısalmasın.'' dedim. kasım abi boynumdan geçirdi deli gömleği gibi şekilsiz bedenimi saran berber önlüğünü. o an gözüm aynaya takıldı. sakallarım da çıkıyordu canım şimdi. evet evet sakallanmıştım. adeta beş gün tıraş olmamış mehmet ali alabora'ya dönmüştüm. ''abi...'' dedim. kasım abi ile aynadan birbirimize bakıyorduk.
bugün bile hatırlarım o bakışı. kuran çarpsın kasım abi bile anlamıştı o anın çok önemli bir an olduğunu. hissetmişti yemin olsun. ''saç sakal yapalım.'' dedim. ''ayıpsın kardeşim, tabi.'' dedi. içinden ''gerizekalı lan senin sakalın mı var da saç sakal diyorsun. neyse beş lira beş liradır, tokaaat.'' diye düşünmediyse ben de bir şey bilmiyorum. tüm bunları şimdi anlıyor insan. genç bir dimağ iken kafamız basmıyordu bunlara. ''saç sakal'' demek bir statüydü.
kasım abi asker tıraşını yaptı. üstleri toparla, çok kısalmasın demiştim, kısaldı. içine etti, sıçtı sıvadı cidden. sonra da sakallarımı kesti bol köpükle. sakal tıraşı tamı tamına 40 saniye sürdü veya sürmedi. fazladan beş lira tokaladık çakal berbere ama değmişti. o dükkandan çıkarken artık ben ben değildim. başka biriydim. bir erkektim. erkekliğin nişanesini göğsüme takmıştım.
sonra kızla buluştum. saç tıraşımdan hiç hoşlanmadığını hatırlıyorum. hikayeyi burada keseceğim müsadenizle. bundan sonrası benim mahremim. :(((
devamını gör...
2.
(bkz: kelaynak loading...)
devamını gör...