beyazıt sahaflar çarşısı

hey gidi heey.. öğrenciliğimizin geçtiği mekanlardı. her türlü pahalı kitabın ucuzu da bulunurdu. piyasada olmayan kitaplar da. kokusu bir başkaydı. şimdi ölmüş diyolla.

kitap diye bi şey olduğunu henüz keşfetmiş insanları gondikleme merkezi olarak faaliyetini sürdürmektedir.

dün gittiğim kokusuna doyamadığım yerdir bütün kitaplar kucaklayıp kaçak istediğim bakmaya gezmeye doyamadığım yerdir hatta bir avm gezerken yada lüks bir mekanda kahvemi yudumlasam bu kadar mutlu olamazdım galiba gerçi benim gibi kitap aşığı bir insan için sanırım çok normal .

haluk levent ayrılık klibinde görülebilir. her istanbul üniversitesi beyazıt kampüsü öğrencisi için yeri özeldir.

artık sahaf mantığında değil de genelde ders-test kitapları satma mantığıyla faaliyetini sürdüren dükkânlar mevcut. birkaç sahaf dükkânı da devam ediyor sanırım.

muzaffer ozak nam güzel şahsiyetin de bir zamanlar dükkanı olan çarşıdır.

artık sadece adı sahaflar çarşısı. mimarisi hariç, içeride eski olarak nitelendirilecebilecek hiçbir şey yok. he bir tek ağaç kalmıştır eski olarak nitelendirilebilecek.

esnaf da değişti. o eski, edebiyattan anlayan, sahaflığı gerçekten yapabilen esnaf artık orada yok. sadece ders kitabı bulunabilen, ruhunu tamamen yitirmiş bir yer.

o alanı görmek için arada hala giderim ve bir tur atar çıkarım. paralelinde çakma kıyafet satanların olduğu caddeden hiçbir farkı kalmadı artık!

muzaffer özak amca içerde avni dede çınar ağacının altında olduğu zamanlar güzel zamanlardı.

bir zamanlar gerçek anlamıyla sahhaflık işlevini yerine getiriyor olabilir. ama şu anda kitapçılar var. her yerden alabileceğiniz fiyatta oradan da alabilirsiniz. yoksa sahhaflık sadece isimde.

diğer türlü istanbul'da bir sürü sahhaf ve sahhaf içeren pasajlar var.