bilgisayarı açmak

biraz internette takılmak için yapılandır.

eski bilgisayar kasalarında açma düğmesi alt kısımda olduğu için genelde el değil, ayak kullanılırdı bunu yaparken. son senelerde çıkan pc kasalarında düğme kasanın üst kısmına konuyor maalesef.

bir fiildir.

ofise gelip masaya oturulunca yapılan ilk iştir. haftalık, günlük planlama yapılır. gündeme bir bakılır, çalışmaya başlanır. arada boşluklar mutlaka olur. o zaman da sözlük yazılır.

uzun süre "laptop" düşmanlığı yaptım, evimde de, işyerimde de masaüstü kullandım. laptop yapmacık, kırılgan, yetersiz geliyordu bana. sabahları power tuşuna basınca bedford kamyon gibi o gurultuyu, vınlamayı, cızzzttt cuzztt seslerini duymak istiyordum. kasa masanın altında olduğu için arada ufak bir dekmük darbesi ile bazı sorunları hallediyordum. sonrasında bir virüs musallat oldu bana, ama öyle böyle bir şey değil, ne formatlar, ne virüs taramaları... hiçbiri kar etmedi, hardiski değiştirdim ona da bulaştı. aldım elime çekici, ne var ne yok hepsini parçaladım bir akşam. özür diledim laptop dan... ama hiç dizimin üstüne almadım onu, el üstünde tuttum.

bilgisayarın açma tuşuna basılarak yapılan eylem.
kahvaltısını henüz yapmamış olanlar poğaça tuşuna basabilir.

yauv nerden buluyorum böyle espirileri!...

(bkz: wake-on-lan) uygulamalarıyla telefon üzerinden yaptığım eylemdir. ben wolon uygulamasını kullanmaktayım, laptopun mac adresini girerek tanımlama yapıyorsunuz ve telefon üzerinden açabiliyorsunuz.

evin içine inen bir uçağın çıkardığı gürültüyü dinlemek gibi bir şey.

ekrana bakıp bakıp sonra vazgeçip geri kapamak. birkaç dakika sonra oyun oynamak için açıp dizi izlemek.
masaüstü benim bir şeyler araştırıp öğrenmem için oldukça zor.
yatakta yan yattığımda, laptop benimle birlikte yan duruyor; sabit okuyorum öyle daha rahat.

açmak veya açmamak, işte tüm mesele bu mu?