bilingualizm

çift anadilli olmak anlamına gelen bir kavramdır. birey, çocukluk döneminde iki dile birden eş zamanlı maruz kalarak ikisini de anadil olarak edinir.

bir çoğumuzda olduğu gibi tek anadilli olma durumuna da monolingualizm denir.

şanslılıktır.

bıçak sırtı bir konudur. çocuğu çift anadilli yetiştireceğim diye kişilik bunalımına sokan bir çok aile var.

evde anadili konusursaniz cocuk okulunda yerel dili zaten ogrenir. cok problem bir mesele degil

iki farklı dilde iletişim kurma becerisi anlamına gelir. türkiye'de de mevcut coğrafi ve sosyolojik özellikleri göz önüne aldığımızda, iki dilli toplulukların yer aldığı bir toplumsal yapı bulunmakta. avrupa birliği ülkelerinde iki dillilik oranı %56.

literatür bize, bilingual çocukların monolingual (tek dilli) çocuklarla aynı dilsel gelişim sürecinden geçtiğini ve yaklaşık aynı zamanda konuşmaya başladıklarını göstermekte.

ancak, bilingual olmanın bilişsel beceriler üzerinde pozitif etkileri gösterilmiştir. özellikle, 0-2 yaş, ergenlik dönemi ve yetişkinlik döneminde ikinci bir dil öğrenmede beyindeki nöral ağ kapasiteleri incelendiğinde, bireyin yaşı azaldıkça bu kapasitenin belirgin derecede daha da arttığı gösterilmiş. bu yeteneğe de nöroplastisite denir.

ingilizce'de iki dillilik anlamına gelen sözcük.
bir çocuğun iki dili de ana dil olarak kullanması, iki lisana da eşit derecede hâkim olması durumudur.
ebeveynlerinden biri ingiliz biri fransız olan çocuğun hem ingilizce hem fransızca konuşması örnek verilebilir.