bir ankara geleneği söyleyin

bizim kendi kendimize uydurduğumuz bir gelenek . yakın bir arkadaş , akraba düğününden sonra çiftliğe kokoreç yemeye gitmek .

kızılay'da batıkent metrosuna aktarma yapmak.

cebeci'den kızılay'a yürümek.

eskiden gima'nın önünde buluşmak vardı mesela, şimdilerde gima yok tabii.
bahçeli 7. cadde'de tur atmak halen sürüyor sanki.

keçiören'den eryaman'a yürümek.

sende mi oldun angaralı diyerekten oynamak. bu şehrin insanının her şartta oynayabilmesine bayılıyorum.
her merasimi oyuna evirmesine bayılıyorum.
beni de kendilerine benzettiler.

an itibariyle bende oldum angaralı.

ankara mahalle geleneğini yitirip plastik evlerden oluşan plastik bir kent oldu olalı gelenek falan kalmadı. eskiden, misal, akşam mahallenin tüm gençleri mahallenin tüm apartmanlarının duvarlarına oturur dudakları şişinceye dek çekirdek yerlerdi. şimdi apartmanlar yok, 20 katlı, köy büyüklğünde bloklar var. bloklar da duvarla değil tel örgüyle çevrili. nereye oturacak gençler. birbirlerini bile tanımıyorlar.

sakarya'da eskiyeni'de bira içtikten sonra tezgahtan kokoreç yemek. eskiyeni kalmadı gerçi artık abv bu düzenin...