bir fincan kahvenin kırk yıl hatrının olması

atalardan miras kalan entel bir davranış. belki mecburiyetten icmisimdir o kahveyi.

seni keklemişler bro.

bence artık boyutuna ismine hatta satan kahve zincirine göre güncellenmesi gereken söz.
yani starbucks'ta içtiğin bilmem ne grande ile kahve dünyasında yanında keci boku gibi draje ile ikram edilen kahve bir mi mesela?

bu arada o kahve denen mereti nasıl içiyorsunuz? ben şirkette su boku yaparken aspiratörü açın ortalık leş gibi kokuyor diye isyan cıkarıyorum.

1895 li yıllar üsküdar'lı yusuf'un eminönü'nde balıkçı kahvesi vardır.
birgün kahveye gelen osmanlı zabiti;
- bre yusuf herkese benden kahve ama şu rum palikaryasına kahvem haramdır sakın verme.
der.
yusuf dinlemez zabiti bir kahvede rum müşterisine verir. rum müşterinin ismi stelyo'dur ve bu hareketinden sonra minnetle bakar stelyo yusuf'un yüzüne..
aradan yıllar geçer. 1905 yılında sisam'da rum isyanı başlar. damat ferit adaya asker gönderir kahveci tusuf'da askerler arasındadır.
yusuf bu çatışmada esir düşer zindanda 2 yıl kadar yattıktan sonra rum çeteleri yusuf'u köle pazarında satışa çıkarır.
5 para değer biçilir yusuf'a. 7 para veren olur.tam satış gerçekleşmek üzereyken arkalardan,
-bu türk'e benden 5 kuruş!!!
diye ses gelir. ortalık sesizliğe bürünür,
satış gerçekleşir.rum yusuf'u şehir dışına kadar götürür.
orada yusuf'a serbest olduğunu söyler.
olanlara inanamaz yusuf;
-kimsin? necisin? neden bunu yaptın?
diye sorunca, rum isminin stelyo olduğunu ve yıllar önce ısmarladığı kahveyi hatırlatır.
sarmaş dolaş olurlar, stelyo yusuf'u kaçak yollardan istanbul'a gönderir
iki dost 40 yıl boyunca birbirlerini ziyaret ederler ve bu hikaye o günden bugüne anlatılır.

kendi kendime içtiğim kahveler sayesinde kendime karşı epey kabarık bir hatır borcum olduğunu bana hatırlatan olgu.

neyse ki kahve içmiyorum da ne kimsenin 40 yıl hatırını çekiyorum ne 40 yıl kimse benim hatırımı çekiyor.

kesinlikle kaynak dötüm uydurmasıdır.
verdiğiniz "gönülün" 4 saniye hatırı yok günümüzde, ne bir fincan kahvesi, ne kırk yılı...
geçelim bu züğürt tesellilerini.

kırk yıllık hatır; kahvenin vesile olduğu iyi niyetli samimiyet ve muhabbettir. insanları iyi anmak, onlara dostluk göstermek için onlardan bir fincan kadarcık hoşluk görmek yeterlidir. görülen karşılıksız iyi niyeti yok yere harcamamak lazım. hatır bilmek budur çünkü.