bir insanın kalbini eviniz olarak görmek

birgün evsiz kalmaya hazır olmayı gerektiren durumdur.

yok öyle bir şey kardeşim. nereden uyduruyorsunuz böyle şeyleri. sen içerdeyken birisi gelirse görürsün o zaman.

çok büyük bi hatadır. gençlere tavsiyem: yapmayın böyle şeyler. bir gün o ev başınıza yıkılıverir. her zaman dönecek bi yeriniz olsun asla karşınızdaki kişiye de vazgeçilmez olduğunu hissettirmeyin. onu hissettiği an ilk işi o eve yeni kiracılar aramak olacaktır..

hiçbi insanın hiçbi organını sahiplenmeyin. bi abiniz? olarak size bu müthiş tavsiyeyi verip gitmek beni karizmatik biri yapmaya yetmediği için uzatıcam. bikaç cümle daha edicem.

mesela; "bu pipi benden başkasına kalkmayacak" dersin tüm kalbinle, kalkar. üzülürsün. erkekler hain mahluklardır.

ev nedir? insanın en kendi olabildiği yer. sahiplenmenin ötesindedir bir kalbi ev'i bilmek. orada uyuduğunda kendini güvende hissetmektir ve uyandığında gülümseyebilmek. arada havalandırmak , arada temizlik yapmak gerekir. orada beslenirsin en rahat, orada ağlarsın ağlayacaksan. o da sizin kalbinizi evi bilmişse, o ev bahçe olur...