bir kitap karakteri olsanız hangi karakter olurdunuz

marlo morgan'ın bir çift yürek adlı kitabının baş karakteri olan avustralyalı araştırmacı olmak isterdim.

ağır roman-berber ali.

hermione granger

ron weasley çok büyük hataydı. yerine harry'e yürür; bir nesilin hayallerini gerçekleştirirdim.

rowling, harry ile hermione'yi birbiri ile ( sevgili olarak) eşleştirmediği için pişman olduğunu dile getirmiştir. kendiside ron ve hermione için çizdiği sondan rahatsız olmuş. keza, en büyük hatası burada başlıyor zaten. bir yazar, rahatsız olduğu son'u risk alıp, değiştirebilmelidir. bir yazarı "iyi yapan" aldığı risklerdir.

hiç bir zaman ron ile hermione'yi mantıklı bulamadım. diyalogları dahi çok iğreti gelmiştir. zaten serinin en başından beri, bu arkadaş grubunda "işlevsiz" olarak tasvir edilen "saf- sakar ron'du." odak, hep harry ve hermione tutuluyordu. harry cesareti, hermione ise, bilgisiyle çok vurgulanırdı ve ikisi beraber ayrı bir konseptlerdi zaten. filmde var olan oyuncu auraları, karakterler bazında, genel olayı alıp inanılmaz saçma bir yere çekmişti zaten.. emma ile rupert hiç o vibe'ı verebilen oyuncular olamadılar. yani karakterlerinden aşk doğabildiğine inanmanız çok güç.. hele ki seriyi başından beri izliyorsanız/ okuyorsanız. yani oturup, beraber elma şekeri yiyecek diyaloga sahip olan karakterlerin, birbirine tensel çekim duyan aşıklara dönüştürülmesi hiç olmadı, oturmadı kurguya.. bizimkiler de oynayamadı zaten..

büyük finalde, hermione gibi bir karakterin, rondan hamile kalmış olması.. inanılmaz bir deliliktir. o kadar zeka, hogwarts başarısı boşa gitti.. l.o.l. !

kvothe. olurdum değil de olmak isterdim. yaşam tarzı olsun, olaylara yaklaşımı, zekası ve pratikliği olsun çok özenilesi bir karakter.

silmarillion- eru illuvatar
yağmur olsa yaş görmem, kavga olsa taş görmem. mis gibi yaşam. yarattığım herkes acının bin tonunu yaşarken benlik bir durum yok. *

the martian'daki astronot. bir kişi var zaten karakter olarak. böyle marsta takılırdım patatesle.

gregor samsa

çok sağlam bir karaktere sahip abim. karanlıkla savaşıyor içine kapanık övünmeyi sevmeyen ejderhalar ile konuşan kaç kişi var.

ged – yerdeniz efsaneleri

nicolai hell

şibumi

doğunun limanları: muhammed isyan

kesinlikle vurun kapheye'deki aliye olurdum. zaten karakterimiz de çok benziyor, köydeki dindar ama yobaz kişilere karşı duruşu, kendi çapında sürekli bir şeyleri değiştirmeye çalışması bir de kitabın sonunda nişanlısı tosun bey için "onun için benden önce görevi geliyordu, benim için ise her şey ondan ibaretti." farkındalığına varması. o kadar içselleştirdiğim bir karakter ki anlatamam.

benim nickin cuk diye oturduğu başlık