bir şeylerin kendiliğinden düzelmesini beklemek

gücünün yetmediği ve düzelmesi zor olan şeyleri zamana bırakmaktır. çünkü başka çareniz kalmamıştır. son çare olarak zamana sığınırsınız, ola ki düzelir diye. fakat çoğu kez düzelmek şöyle dursun zamanla daha da kötüye gider.

mucize beklemekle eş değerdir. emek vermeden hiçbir şey olmaz, olan şeyden de pek hayır gelmez.

zamana bırakmaktır. oğuz atay der ki zaman her şeyin ilacıysa fazlası intihara girmez mi? uzun süre de bırakmamak gerekir.

beklerken bi bira alır mıydınız?

bekledikçe sonsuza doğru uzanır bu durum. bazen akışa bırakmak lazım ama çoğu zaman da müdahale etmek gerekir.

uğraşmaktan yorulduğum için kendi haline bırakmayı tercih ettiğim durum. düzelir ya da düzelmez, çok da ilgilenmiyorum aslında.

hiçbir şey kendiliğinden düzelmiyor. hoş bazen bir dünya çabalıyorsun yine çözülmüyor. oysa sadece sevilmemeyi ve ölümü çözümsüz zannederdim ben. değilmiş, öğrendim.*

uçağın havalanıp gideceği yer için dünyanın dönmesini beklemesi ile aynıdır.
o uçak çakılır.
not: uçak burda birşeylerin düzelmesini bekleyen insan yerine kullanıldı. alegori yaptım.

bu genelde bir şey kaybettiğimde uyguladığım yöntemdir işe yarıyor gerçekten

boşa uğraşmaktan yorulduğum zamanlarda başvurduğum durumdur. hiçbir zaman tam düzelmese de daha iyiye gittiği olmuştur.

pollyanna sendromudur.

sana sınav lazım bana manav
armutun iyisini sana sakladım üzümler benim
laf aramızda kalsın sakın söylemiyelim
çık gel akşama eve geç gidelim

kaderciliktir. uygulayanı çok olsa da olumlu sonuç alanına hiç rastlamadım.

"zaman her şeyin ilacı"cılara benzetiyorum. bu lafların çalıştığını ne bende ne de etrafımda gördüm. insanın kendisini kandırması o kadar kolay ki.

zamanla hiçbir şey değişmez ya da düzelmez; aksine kontrolden çıkar eğer öylece beklersek.
şans kartları dağıtılır, kader de diyebiliriz buna. ön göremeyeceğimiz gerçeklikler vardır er yada geç yüz yüze geleceğimiz.
nasıl olsa düzelir denen şeyler o kadar çoktur ki...
bazıları sağlıkla ilgilidir:
yıllarca kilo vermeyi umarsanız ama yüksek kalorili yiyecekleri hayatınızdan çıkaramazsınız.
bazıları hedefle:
herhangi bir alanda başarılı olmak istersiniz ama ya kılınızı kıpırdatmaz ya da samimi bir şekilde çalışmazsınız.
bazıları öylece durup beklediklerinizdir , farkında gibisinizdir ‘ama yok, değildir’ dersiniz:
yaklaşan tehlikeleri görmezden gelip devam etmeye çalışırsınız, bu bazen ilişkiler bazen sağlıkla ilgili sorunlar, bazen de mutlaka bir gün yaşayacağımız deprem gibi felaketler olabilir.
ilişkileri denetlemek, yönetmek hiç de kolay değildir, burada da çok fazla değişken devreye girer çünkü.göz göre göre zarar veren bir iletişimi sürdürmek -aileden birileri, arkadaş, sevgili ya da eş- zamana bıraktıkça daha da yıpratacaktır.
kontrolün tamamen bizden çıktığı duygusu enerjimizi sömürür ve yeniden hareket etme özgürlüğümüzü elimizden alır.

bir şeyler yapmanı bir işe yaramayacağının farkında olunca bir şeylerin kendi kendine düzelmesini beklediğim doğrudur. uğraşamam. kafam kaldırmıyor isteyen uğraşsın.

bunun yandaşı vardır bir de: birisinin gelip seni kurtaracağı düşüncesi

kronik tembellerin kendine ve karşısındakine söylediği kuyruklu yalan ya da sadece hayal dünyasında yaşayanların bir çeşit aldatmacası.
son tahlilde ; kendiniz de dahil kimseleri aptal yerine koymayın ya da koyduğunuzu düşünmeyin. emek verin , aklınızı kullanın ve mükâfatını da alın. tabi alice in wonderland masalının içinde yaşıyorsanız bir şeylerin öyle kendi kendine duzeldigini görebilirsiniz anca.
yoksa size kötü haberlerim var ; hayatınız boyunca kafanızı yastığa koyunca hissettiğiniz ve anlam veremediğiniz o düşüncelerin sebebini bulamazsınız.

edilgen insan davranışı, hayatının öznesi değil nesnesi olan birey. hepimizin zaman zaman olmak zorunda kaldığı durum. ama ne kadar aktif özne olursak o kadar hayatımızı kontrol edebiliriz bu da düşünülmeli.

benzende böyle yaparsın ama düzelmeyeceğini bile bile. kendini ateşe atarmışçasına. en kötüsüde bunu aile için olanıdır.