bir şeylerin kendiliğinden düzelmesini beklemek

bazen ne yaparsan yap bi şeyler düzelmeyecek gibi hissedince sığındığım eylem ya da eylemsizlik

bir şeyleri düzeltmek için de ayrıca çaba sarfetmem gerekiyor ise tavandaki halatın sağlamlığını kontrol etmek isterim

boşa beklemektir.
hatta şöyle özetleyeyim, bugününüz eğer dün ile aynıysa geçmiş olsun.
sıradan bir hayatın hiç ödül almayacak başrolüsünüz.

yüksek ihtimalle düzelmeyecek, daha da kötü hâle gelecektir. daha da kötü hâle gelince de işin içinden çıkamayacak olduğunuzu düşünür ve yine kendiliğinden düzelmesini beklersiniz. sonra daha da çok kötü hâle gelir. bu döngü de böyle sürer .
her sorundan kaçan biri olarak yaşadığım şey hep bu oluyor. hiçbir şey kendiliğinden düzelmiyor, sadece farklı dertlere yol açtığı için o sorun ortadan kalkmış gibi görünüyor. oysa ki her derdimin içine sızıyor yavaş yavaş. bir dert, içerisinde kendiliğinden düzelmesini beklediğimiz sorunları barındırıyor aslında.

neyse ki ben bu sorundan da kaçabiliyorum. hahahayt.
*

sorumluğunu alabileceğin kadarını farkedememektendi'r

hiç bi şey yapmadan bi şeyler yapmak isteyenler grubu.

kendi iletişim kusuruna kulp bulmakta iyi olan insanların tercihi.

bazen tercih değil rahatsızlıktır. hayatımda dönem dönem donma refleksi gösterdiğim, ya savaş ya kaç dürtüsünün aksine donup kaldığım olay ve durumlarla karşılaştım ya da psikolojimin bunu emrettiği süreçler yaşadım. bazen nefesinizi bile kısık sesle alıp sürecin kendiliğinden geçmesini beklersiniz. patolojik bir durum tabii ki.

bu şey gibi ağacı sulamadan büyümesini bekleme durumu. bazen bazı durumlarda akışa bırakıp kenara çekilmek düzelmesi için faydalı olabilir ama her konu için geçerli değil. bazen biri alınıyor mesela ve alındığını söylemiyor. hayatta her zaman insanlar karşı tarafın bakış açısından bakamayabilir. dünyada herkes kendine göre anlaşılmak istiyor ama genelde kimse karşı tarafı anlamak istemiyor. açıkçası insanlar arasında iletişimi kuvvetlendirmenin önemli bir durum olduğuna inanıyorum diğer türlü aşırı toksikleşiyor. kısacası bekleme harekete geç taraftarıyım. çözüme odaklan. hee ama çabalamak istemiyorsan evet kenara çekil ama kendiliğinden düzelmesinide bekleme.

ya da her şeyi düzeltmeye kalkışmanın yok ettiği..

su akar yolunu bulur...

bazen olaylar o kadar sarpa sarar ki, ne yapacağını bilemezsin. ne yapsan boşmuş gibi hissedersin ve olayın vahameti yetmezmiş gibi bir de yoğun bir çaresizlik duygusu ile kavrulurken, seni bu içinde bulunduğun zor durumdan ancak bir mucizenin kurtaracağına içten içe inanmak istersin. işte tam da böyle durumlarda, hiçbir şey yapmadan* bir şeylerin kendiliğinden düzelmesini beklersin ama bunun yerine, geri çekilip burada neler oldu ve olmakta diyerek en azından kafa karışıklığını giderip aksiyona geçmeye kendini hazırlamaya çalışmak, daha yararlı olacaktır çünkü, bir şeylerin kendiliğinden değil de kendinden* düzeleceğini bilecek kadar bilinçli olmak bunu gerektirir.

hiçbir şeyin kendiliğinden değiştiği filan yok. eş aralıklarla döşenmemiş bir ritim var ama çabalayıp yenilmek tekrar çabalayıp kazanmak birbiri ardına geliyor. kimi zaman kaybediş uzun sürüyor, aksilikler, başarısızlıklar, mutsuzluklar üst üste geliyor, attığın taş ürküttüğün kuşa değmiyor, mutluluklar ansızın yerini hüzne, kayba bırakabiliyor. kimi zaman da umulmadık sapaklardan umulmadık güzellikler çıkabiliyor. sapağa kadar yol almak lazım. devinmeden beklemeye almak, rölantide yaşamak vicdanen yorgunluk yaratıyor. boşu boşuna olduğunu bile bile çukur kazıp çukur doldurmak bile bir devinim yaratabilir insan zihninde, bedenen uğraşırken zihnen sıkışıklıktan kurtarabilir.

sabahattin ali'nin birbiriyle taban tabana zıt iki cümlesi var, biri kuyucaklı yusuf'ta geçer:
“belki de yeni bir başlangıç yapmanın vaktidir. yeni bir başlangıç için her şeyi yıkmanın vakti.”

diğeri, kürk mantolu madonna'da:
“bir ümidim yok. bu sondu. artık hiçbir şeyin değişmesine imkân yok, lüzum da yok.”

ben ilkinden yanayım.

size iyi beklemeler.
hayat, çaba gösterip atik davrananlara göredir.

bazen olur, hiçbir zaman olmaz.

nasıl olsa öyle de ölücez böyle de ölücez. çok da şey yapmamak gerekir. zaman ilaç olur demişler. bekliyok.