bir yanım mavi yosun sorunsalı

hayattan el, etek çektiğiniz, güveninizin kalmadığı, yusuf gibi kuyuya düştüğünüz an hissettiğiniz durumdur. ve bir anda yürek sesiniz başlayıverir sessizce, 'dalgalanır sularda bir yanım mavi yosun dalgalanır sularda, dostum dostum...' ama dostunuz da yoktur...

(bkz: hasan hüseyin korkmazgil) dizesi olan bu cümle, şarkıyı her duyduğumda "bir betimleme ancak bu kadar güzel olur" dedirtir bana. iyi ki şarkılar ve şiirler var, yoksa nasıl duygularımıza tercüman bulurduk?