birine adres tarif ettikten sonra yanıldığını fark etmek

birazcik vicdanın varsa ve hava çok sıcaksa o gece uyutmaz. şaka saka, kendi bilseymis.

bir kere yaptım. ahh neredeyse peşinden gidecektim. jetonun sonradan düştüğüne mi yanayım istikametin tam tersine yolladığıma mı, bana inanıp nezaketle çok teşekkür etmesine.. sabahtan beri dolanmıştı üstelik öyle demişti. benim de inanarak buradan gidiyorsun demem de bir acayipti halbuki emin olduğum şeylerde bile 40 defa düşünen bir insanım. oldu işte yaptık bir hata. şimdi tedbirliyim ama bir de esnafa sorun diye tembih ediyorum. arkamdan küfür edilsin istemem. çünkü bu konuda çok etmişliğim vardır. empatik bir insanım, ettiysende o gün hakketim kardeşim. yanlış yollara sürekledim seni.

(bkz: hassektor) o orda değil di lan tepkisi.

çaktırmadan ortamdan uzaklaşırım...

böyle insanlardan çok çektiğim için birine adres sorunca beş metre ötede başka birine daha sorar önceki aldığım tarifi pekiştirip öyle yoluma devam ederim. ilk adres sorduğum da yakında ise uzaktan bana bakar. bakışları madem inanmayacaksın ne diye sordun gibi bakar. hiç utanmam. ikisi de görüş mesafemden çıkınca üçüncü bir kişiye sorarım. on yıl önce böyle yapardım. şimdi hemen haritaları açıyorum.

yanlış tarif ettiysem arkama bakmadan kaçarım

benim yer yön algım fazlasıyla kördür. çok başıma gelir. artık o kadar ustalaştım ki hiç ele vermiyorum kendimi. dönüp tekrar sorsalar bile "allah allah öyle miymiş yav?" deyip kestirip atıyorum.

misal, bundan 2 gün önce efenim açtım konumu babamla gidiyoruz. bir baktım ki babamı yanlış sokağa yönlendirmişim.* * sokakları dolanıp tekrar caddeye çıkınca babam "direkt gitseydik keşke" dedi. tüm inandırıcı hazırcevaplılığımla "ben navigasyonun yalancısıyım baba. biliyorsun en kısa mesafeyi değil en açık yoldan götürüyor bizi bu illet". yedi mi tabii bilemem.

adres soran insanlar güvensizdir her insan gibi, illa ki bir başkasına daha sorar. ondan fark etmeyin, s..tr edin.