birine görür görmez yakınlık duymak

benim yaşadığım durumdur.
herkese değil ama oluyor yani.

genelde kime bu şekilde hissetsem sonradan çok yakın olduk ve birçok şeye rağmen öyle kaldık. garip bir durumdur.

mistiklere göre insan, aynı ruh ailesine ait olduğu kişilere karşı onları görür görmez ve onlar hakkında çok fazla şey bilmese bile yakınlık duyarmış.

yanlız olmadığını hissettirir

enerjidir. neye inanırsanız inanın, hiç kimse enerjiyi reddetmemeli. enerjimin uyuştuğu her insan dünyadaki değerli karakterlerden çıkmış ve dostluğumuz uzun yıllar devam etmiştir.

sonu hüsranla biten istemsiz duygu hareketidir. (bkz: kazık yemek)

fazla samimiyet tez ayrılık getirir ya da öyle bir şey işte. normal şartlar altında çok da mümkün olmayan şeydir.

insan insanı hisseder başlığında güzelce herkes yorumunu yapmıştı aslında ama orada ekleyemedik burada yazalım bari.
arkadaşlar merkezinizde kalmanız lazım cunku siz çekilseniz diğer taraf çekilmez ve arafta kalır sürünürsünüz.

ben değil bi arkadaşımdan biliyorum sevgiler asla denk değildir ve yakınlık duyan, yakınlık kurmak isteyen hep daha çok üzülür sonra hayata küsersiniz.

tanıdıklık hissi, sanki hep varmış gibi sonrasında yavaş yavaş evmiş gibi hissettirmesi

bir takım duygu kusması.

gariptir ki ben genelde duyulan tarafım. hatta bakayım.. sanırım hiç de duymadım.*
bu durumu pek anlayamıyorum da, rabbim yaşatmasın*.

bunun bir üstü de yakınlık duyduğun kişiye ilk veya ikinci görüşte bu duyguyu söylemektir. nasıl tepki verilir ki? hı hı ben de, desen yalan. aaa öyle mi, desen saçma.

acaba kişi uzun süredir böyle bir şeyi yaşamadığı için, ilk hafif yakınlık duyduğu birine bu duyguyu kusuyor olabilir mi?*

(bkz: çabuk kalktı dikkat edersen)