birinin doğum gününün diğerinin ölüm günü olduğu gerçeği

acımasız gerçek. hayat kısa kuşlardan bana ne dedirten gerçek.

doğan sayısının daha çok olduğu nüfus artış hızından belli oluyor.

biz küçükken anneannem ve annem anlatırdı hep böyle hikayeler. yok ayakları olan yılan varmış. boynuzu altın olan yılan. pebuk kuşu. sevdiğine kavusamadigi için kocaman kaya olan gelin.
düşman askerleri hamama saldırınca başında tarakla kurtulmak için dua edince tepesi kahküllü kuş olan kızlar.
düşündüm de aslında ne güzelmiş. bunları yazmak lazım.
başlığı unuttum la bakim neymiş konu.

işte allah azraile demişki. git dağların canını al.
azrail dağlara gitmiş. dağlar demiş. aman azrail yapma. biz ne yaparız. allah im affetsin bizi. biz bunu bu yükü acıyı taşıyamayız.
azrail rüzgar çöl ırmak taş gezmiş. yok hepsi ağlıyor...
allah demiş ki. azrail sen insanlara git.
azrail insanın canını almış. ve demişki. ölüm insana yakıştı. bir evde cenaze var. karşı evde düğün.
çok şey beklemeyin sonuçta efsane bu . öleceğini bilen tek canlı insan sonuçta.

duyar kasan çıksın, sözlük kasıyor.

hayata fazla anlam yüklemememiz gereken gerçek.unutmayın:

sizi hatırlayan son kişi öldüğünde hiç doğmamış gibi olacaksınız

bizzat yaşadığımız bir durum. dedem vefat ettikten yıllar sonra aynı gün yeğenim doğdu. çocuğun doğum gününü kutlarken babamın ne hissettiğini merak ediyordum ama acısı daha da deşilmesin diye hiç sormadım bunu babama. hayat zıtlıklar üzerine kurulu işte; biri doğar diğeri ölür, biri hasta olur öbürü sağlığına kavuşur.. hiçbir şeye şaşırmamak gerek.