bize bir sıçış hikayeni anlat bebiş

hasan can kaya'nın konuşanlarda konuklara söylediği söz. bu başlık altına sıçış hikayelerinizi yazabilirsiniz.

coğrafya sınavında arkadaşla kağıtlarımızı değiştirmiştik, ben aldığım kağıttan arkasaşın ismini silip kendi ismimi yazmıştım* ama o öyle yapmamış...
o zamanlar sınavını bitiren dışarı çıkardı*, biz de birkaç kişi kalmışken çıkmış olmanın şansıyla dışarıda konuşurken farkettik ve sınıfa koştuk. hocam arkadaş ismini yazmayı unutmuş dedik, amacımız hoca farketmeden bu kağıtta yazmıyor deyip kağıdı almaktı.
tabi hoca teker teker isim yazmayan sınav kağıdını arayıp bulamayınca ikinci defa daha dikkatli bakarken benim ismimden iki tane olduğunu gördü. hayatımda o andan daha çok korktuğum çok az olay yaşamışımdır.
neyseki öğretmenimiz* sınıf arkadaşlarımızın da ısrarıyla bizi affetti ve sınavlarımızı kabul etti. ters bir hoca olsa eğitim hayatımız bitebilirdi.

lisede sabah dersten önce sigara içip okula giriş yapıyorduk. derken müdür yardımcısının önünden geçerken tokai marka çakmağı * ceketin çakmak cebinden alıp pantolonun cebine koyuyorum.

meğer cep delinmiş ama haberim yok. çakmak önüme düştü. göz göze geldik. bu ne oğlum dedi. sene doksanlar evler sobalı.

sobayı yakmıştım dün okuldan gelince cebimde kalmış hocam dedim. allahtan kredibilitem yüksek olduğu için olağan şüphelilerden değildim ve yırttım.

nasıl legal yaşamışsam artık , en çılgın anım bu. sigarayı da bıraktım zaten.