bugün özlenen kişiye birkaç satır bırak

en azından her gün bir kelebek gibi yaşamayı öğrensen. çözülürdü bütün sorunlar. bütün tasan biterdi. gideceğini bilsen, bir daha hiç dönemeyeceğini..

o zaman anlardık belki gerçeği, yaşadığımız sahtelikleri..

işte o zaman doğardık, görürdük ve ölürdük belki. yaparız elbet.

şuan farklı şehirlerdeyiz ve 2 gün önce beraberdik ama seni özledim. şuan nerdesin kimlesin ne yapıyorsun merak ediyorum. yakında tekrar buluşacağız.

içimi kemiren tek özlem anneme duyduğum özlem bir süredir. bir de onunla yaptığım kahve- sigara sohbeti.. harici özlediğim kimse yok.
cennetim ya.. kısa zamanda geleceğim yanına.. şah'ım beniiim!

"konuşabilmek bir lüks. içimde, belki yarın şakırım diyen bir şarkı... ama sen hiç çalmayan bir gitarsın. bak yine özlüyorum seni. bu itiraf edilmemiş bir yalnızlıktır. on iki kişi öldü ve beni hala aramadın diye ağlamak geçiyor içimden. ya bozkırın ortasında bile yoksan diye bağırmak..."*

galiba seni hep seveceğim. her ne kadar inkar etsem de. kendime bile itiraf edemiyor olsam da. yüzün hep burnumda tütmeye devam edecek, ömür boyu. ben sadece kendimi kandıracağım: hayatıma bir başkasını aldığımda, bir başkasının gözlerinin içine baktığımda "işte artık bir başkasını seviyorum" diyeceğim. ama aynı zamanda da hep "acaba?" diyeceğim, "acaba onunla olsaydı nasıl olurdu?"

biliyorum kariyerimde hedeflediğim o noktaya da geleceğim. kolay olmayacak ama tırmanacağım birer birer. ilk başarımı yaşadığımda, ilk paramı kazandığımda, ilk kez sevinçten ağladığımda, okuldan mezun olmanın gururunu yaşadığımda sen yanımda olmayacaksın.

bunların hepsinde senin hayatında ben vardım. bunların hiçbirinde benim hayatımda sen olmayacaksın. sen beni bu duyguları başkalarıyla yaşamaya mecbur bıraktın.
darma dağın edip toparlanmaya mecbur bıraktın.

neler verirdim seni hiç yaşamamış, hiç tanımamış olmak için. uykularından ağlayarak uyanmamak, rüyalarımda seni görmemek için.

keşke sana karşı olan bütün saygımı zedelemeseydin. eger öyle olsaydı, haklı olduğum halde yıllar sonra bile acı çekiyor olmazdım.

ben üzülüyorum hala bu dünyada paylaşamadığımız her şey için. el ele oturamadığımız her bank, birlikte dinleyemediğimiz her müzik, berber yşyemediğimiz her yemek ve paylaşamadığımız tüm güzellikler için. seninle yaşayamayacaksam tüm bunlar niye var?

keşke diyorum hep. keşke...en büyük keşkem olarak kalacaksın hep içimde. keşke seni hiç tanımasaydım

keşke anlatabilseydim sana, gücünü başkalarının zayıflıklarından alan insanların güçlü değil ancak ve ancak zalim olabileceğini.

gittiğin gerçeğini reddederek hala seni bekliyorum, gelmeyeceğini bile bile kapıdan girişini misal. umarım dünyadaki yorgunluğunu atmışsındır orada. seni çok seviyorum canım abim benim.

biri seni özlemiş kim dersen ben değilim.

hemen 20 metre yakinimdasin ama seslenemiyorum, dokunamiyorum. ah olmasin, sen mutlu ol.

f.....k h...........

her an bir gün beraber olabilmenin, yanında olabilmenin hayalini kuruyorum. özellikle bu günlerde hep seninle olmak isterdim.

kendime not olacak ama; kendine gel!.. özledim seni.

te extraño siempre de dia y de noche
nunca se va el olor de tu cabello
ni el aroma de tu piel
espero que venga el nieve que nunca has visto
en todas partes estas tú
a cada rincon te veo
te amo muchisimo