1.
mona chollet tarafından yazılan iletişim yayınları'nın bastığı 240 sayfalık kitap.
kitap 4 bölümden oluşuyor. ilk ölüm kendine ait bir hayat. bağımsız kadın belası bu bölümde erkeklerin bağımsız kadına katlanamama nedenlerini, onları neden tehdit olarak gördüğünü anlatıyor yazar. bağımsız kadınların bu özgürlüklerini elinden almak için yapılanlar korkunç. özellikle 16. yüzyılda başlayan ve 18. yüzyıla kadar devam eden cadı avları bunun en önemli örneği. erkekler o kadar işin bokunu çıkarmış ki taciz ettikleri kadınlar kendilerini şikayet edince bile onlara cadılık iftirası atıp yakılmalarına neden olmuşlar. özellikle o dönemlerde kadınların kötülük yaydığına inanılırmış. yakılanlar sadece kadınlar değil bu arada. erkekler de nasibini almış ama cadı avlarının temel sebebi kadın düşmanlığı. şu an herkes kadın düşmanlığı denen gerçeği kabul etmiş durumda (etmeyen andavallar var orası ayrı) ama bu çok eskilere dayanan bir düşmanlık. hani aklı kıt erkekler diyor ya niye hiç kadın bilim insanı, alim yok. nasıl olsun? yakmasaydınız belki olacaktı ama kadınlar o kadar baskılanmış ki cadı damgası yememek için kadınlar hepten sinmiş ve kendilerini geri çekmişler. düşünün ki cadılığın soyla devam ettiğine inanıldığı için bir kadın yakılırken onun alt ve üst soyundaki kadınlar da yakılmış. aileler kökten yok edilmiş. kediler. bu hayvanlara dikkat çekmek istemememin nedeni cadıların yardımcısı olduklarına inanılmaları. avrupa'da veba salgını kedilerin bu sebeple büyük katliamlarda yok edilmesinden ve farelerin çoğalması yüzünden başlamıştır.
bölüm iki: kısırlık arzusu
biliyorsunuz ki her kadının içinde çocuk istediğine dair bir içgüdü olduğu söylense de bu tamamen bir batıl inançtır. bazı kadınlar asla çocuk istemez. çocuk istememek çocukları sevmemek anlamına gelmez. günümüzde bile bir kadın çocuk istemediğini söylediğinde erkekler tarafından linç ediliyor. erkekler yöneteyeceği veya bir şekilde bağımsız olmak isteyen kadınlardan nefret ediyorlar. bu bölümde çok ince noktalar ve çok uzun konuşması gereken konular olduğu için kısa tutuyorum. merak eden okusun.
bölüm üç: "kocakarı" algısını yıkmak
yaşlanan kadınlara yapılan baskılar ve kadınların sürekli genç görünmeleri gerektiği konusunda toplumun dayattığı kurallar yüzünden yaşananları okuyoruz. genç bir kadında bile beyaz saçlar bakımsızlık olarak görülüyor. oysa bakım saçın rengiyle alakalı bir şey değildir. kocakarı algısı aynı zamanda kadınların yaşlandıkça bilgelenmesiyle de alakalı. cadı avları zamanında en çok yakılan kadınların yaşlılar olması bir tesadüf değil. yaşlı kadınlar artık çocuk doğuramayacakları için cinsellik açısından daha özgür oluyor ve bu da kadın düşmanı erkekleri kudurtmak için yeterli bir sebep. kadınlar nasıl 60 yaşına gelir de azgın olur aman tanrım. hemen onları yakmalıyız. aynı şeyi 70 yaşında bir erkek yaptığında ise herkes onu alkışlar ama. ikiyüzlü bok çuvalları.
bölüm dört: doğayla savaşmak, kadınlarla savaşmak
bu bölümde de oldukça önemli bilgiler var ama benim en dikkat çekici bulduğumu paylaşmak istiyorum. eski zamanlarda bildiğiniz gibi şifacı kadınlar vardı. bunlar aynı zamanda ebeydi. kürtajı, doğumu bu kadınlar yönetirdi. erkekler iktidar için doğurganlığı kontrol etmek istediler ve kadınların ebelik yapmasını yasakladılar. tıp okulları açıp kadınları bu okullara almadılar. zaman değiştiğinde bile kadınlara sadece hemşirelik gibi meslekleri uygun gördüler. o günleri atlatsak bile kadınlara yapılan baskı hâlâ devam ediyor.
iyi ki bu kitap dikkatimi çekti ve okudum. tüm hemcinslerime şiddetle tavsiye ediyorum.
kitap 4 bölümden oluşuyor. ilk ölüm kendine ait bir hayat. bağımsız kadın belası bu bölümde erkeklerin bağımsız kadına katlanamama nedenlerini, onları neden tehdit olarak gördüğünü anlatıyor yazar. bağımsız kadınların bu özgürlüklerini elinden almak için yapılanlar korkunç. özellikle 16. yüzyılda başlayan ve 18. yüzyıla kadar devam eden cadı avları bunun en önemli örneği. erkekler o kadar işin bokunu çıkarmış ki taciz ettikleri kadınlar kendilerini şikayet edince bile onlara cadılık iftirası atıp yakılmalarına neden olmuşlar. özellikle o dönemlerde kadınların kötülük yaydığına inanılırmış. yakılanlar sadece kadınlar değil bu arada. erkekler de nasibini almış ama cadı avlarının temel sebebi kadın düşmanlığı. şu an herkes kadın düşmanlığı denen gerçeği kabul etmiş durumda (etmeyen andavallar var orası ayrı) ama bu çok eskilere dayanan bir düşmanlık. hani aklı kıt erkekler diyor ya niye hiç kadın bilim insanı, alim yok. nasıl olsun? yakmasaydınız belki olacaktı ama kadınlar o kadar baskılanmış ki cadı damgası yememek için kadınlar hepten sinmiş ve kendilerini geri çekmişler. düşünün ki cadılığın soyla devam ettiğine inanıldığı için bir kadın yakılırken onun alt ve üst soyundaki kadınlar da yakılmış. aileler kökten yok edilmiş. kediler. bu hayvanlara dikkat çekmek istemememin nedeni cadıların yardımcısı olduklarına inanılmaları. avrupa'da veba salgını kedilerin bu sebeple büyük katliamlarda yok edilmesinden ve farelerin çoğalması yüzünden başlamıştır.
bölüm iki: kısırlık arzusu
biliyorsunuz ki her kadının içinde çocuk istediğine dair bir içgüdü olduğu söylense de bu tamamen bir batıl inançtır. bazı kadınlar asla çocuk istemez. çocuk istememek çocukları sevmemek anlamına gelmez. günümüzde bile bir kadın çocuk istemediğini söylediğinde erkekler tarafından linç ediliyor. erkekler yöneteyeceği veya bir şekilde bağımsız olmak isteyen kadınlardan nefret ediyorlar. bu bölümde çok ince noktalar ve çok uzun konuşması gereken konular olduğu için kısa tutuyorum. merak eden okusun.
bölüm üç: "kocakarı" algısını yıkmak
yaşlanan kadınlara yapılan baskılar ve kadınların sürekli genç görünmeleri gerektiği konusunda toplumun dayattığı kurallar yüzünden yaşananları okuyoruz. genç bir kadında bile beyaz saçlar bakımsızlık olarak görülüyor. oysa bakım saçın rengiyle alakalı bir şey değildir. kocakarı algısı aynı zamanda kadınların yaşlandıkça bilgelenmesiyle de alakalı. cadı avları zamanında en çok yakılan kadınların yaşlılar olması bir tesadüf değil. yaşlı kadınlar artık çocuk doğuramayacakları için cinsellik açısından daha özgür oluyor ve bu da kadın düşmanı erkekleri kudurtmak için yeterli bir sebep. kadınlar nasıl 60 yaşına gelir de azgın olur aman tanrım. hemen onları yakmalıyız. aynı şeyi 70 yaşında bir erkek yaptığında ise herkes onu alkışlar ama. ikiyüzlü bok çuvalları.
bölüm dört: doğayla savaşmak, kadınlarla savaşmak
bu bölümde de oldukça önemli bilgiler var ama benim en dikkat çekici bulduğumu paylaşmak istiyorum. eski zamanlarda bildiğiniz gibi şifacı kadınlar vardı. bunlar aynı zamanda ebeydi. kürtajı, doğumu bu kadınlar yönetirdi. erkekler iktidar için doğurganlığı kontrol etmek istediler ve kadınların ebelik yapmasını yasakladılar. tıp okulları açıp kadınları bu okullara almadılar. zaman değiştiğinde bile kadınlara sadece hemşirelik gibi meslekleri uygun gördüler. o günleri atlatsak bile kadınlara yapılan baskı hâlâ devam ediyor.
iyi ki bu kitap dikkatimi çekti ve okudum. tüm hemcinslerime şiddetle tavsiye ediyorum.
devamını gör...