1.
kanımca, stephen king'in kara kule serisinin en iyi romanıdır. serinin dördüncü kitabıdır. orijinal ismi wizard and glass'tır. başkarakter roland'ı çok gençken görürüz burada; onun susan delgado'yla olan aşkı müthiş resmedilmiştir kitapta. ama yoksa her şey buradaki sihirli kürenin renginde* değil midir?
açılışında, manyak trendeki (bkz: mono blaine) kısım da süperdir. çılgınca maceralıdır. mono'ya "ruh hastası tren" demeyinizdir, sizi fena öpebilir.
kitap da aslında bu trendeki çılgın macerayla başlıyor... ayrıca bu kitabın konusunun sonu ile sonraki calla'nın kurtları arasına konumlandırılan 8. kara kule kitabı da gelmişti anahtar deliğinden esen rüzgar ismindeki; yani bu king'in yazdığı şimdilik ve herhalde kalıcı olarak son kara kule kitabı olsa da kurguda, büyücü ve cam küre ve sonraki kitabın arasına yerleşiyor.
büyücü ve cam küre'nin baskın olarak bir romantik drama olduğunu söyleyebiliriz sanırım. roland ve susan dealgado arasındaki aşk gerçekten de çok etkileyici resmedilmiş. ancak işin içinde king varsa elbette tipik bir romantik drama kitabı bekleyemeyiz, kaldı ki bu zaten fantezi türünde bir seri... cöos'lu rhea denen karakter mesela son derece "korkunç" bir tipleme ve bu kurguda da kendisinin rolü büyük.
ve o esnada bu yaşlı cadının elinde olan pembe küre... maerlyn'in farklı renklerdeki kürelerinden biri bu pembe olanı da ve bunlar hem sihirli küreler hem de bunların hepsinde birer lanet var. yani kullananlar sadece işin faydasını göremiyorlar. spoiler vermek istemiyorum ama pembe küre ile (ki aslında tam küre şeklinde değildir) rhea bayağı eğlenebiliyor ve bunu kötü emelleri için kullanabiliyor ki bu roland için de bir tehdit oluşturuyor. ancak bir yandan da bu küre kullanıcısını tüketmekte... pembe küre, sihirsel bakımdan en güçlü olanlardan biri olmasa da kendisini yabana atamayız gene de.
neyse... kara kule'nin en beğendiğim kitabının bu olmasını sağlayan şeyler bunlardan da fazlası elbette. adeta orada yaşıyormuşsunuzcasına susan için endişeleniyorsunuz, roland ile birlikteliklerinin mutlu sonla bitmesini diliyorsunuz, rhea'ya lanetler yağrıdıyorsunuz falan, okuyucu olarak. gerçi susan... ya ne desem spoiler olur gerçekten bu bağlamda...
wizard and glass, benim kara kule'yi "yakaladığım" kitap olma niteliği de taşıyor. yani 1998 gibi bu seriyi keşfetmiştim ben ve bunun orijinal ingilizcesi de 1997'de yayımlanmış. türkçesi de herhalde 1 sene sonra falandır... yani bu kitaptan sonrakilerin çıkmalarını beklemiştim. benim için çok çok özeldir kara kule serisi ve yineliyorum ki serideki favori kitabımsa )büyücü ve cam küre'dir.
açılışında, manyak trendeki (bkz: mono blaine) kısım da süperdir. çılgınca maceralıdır. mono'ya "ruh hastası tren" demeyinizdir, sizi fena öpebilir.
kitap da aslında bu trendeki çılgın macerayla başlıyor... ayrıca bu kitabın konusunun sonu ile sonraki calla'nın kurtları arasına konumlandırılan 8. kara kule kitabı da gelmişti anahtar deliğinden esen rüzgar ismindeki; yani bu king'in yazdığı şimdilik ve herhalde kalıcı olarak son kara kule kitabı olsa da kurguda, büyücü ve cam küre ve sonraki kitabın arasına yerleşiyor.
büyücü ve cam küre'nin baskın olarak bir romantik drama olduğunu söyleyebiliriz sanırım. roland ve susan dealgado arasındaki aşk gerçekten de çok etkileyici resmedilmiş. ancak işin içinde king varsa elbette tipik bir romantik drama kitabı bekleyemeyiz, kaldı ki bu zaten fantezi türünde bir seri... cöos'lu rhea denen karakter mesela son derece "korkunç" bir tipleme ve bu kurguda da kendisinin rolü büyük.
ve o esnada bu yaşlı cadının elinde olan pembe küre... maerlyn'in farklı renklerdeki kürelerinden biri bu pembe olanı da ve bunlar hem sihirli küreler hem de bunların hepsinde birer lanet var. yani kullananlar sadece işin faydasını göremiyorlar. spoiler vermek istemiyorum ama pembe küre ile (ki aslında tam küre şeklinde değildir) rhea bayağı eğlenebiliyor ve bunu kötü emelleri için kullanabiliyor ki bu roland için de bir tehdit oluşturuyor. ancak bir yandan da bu küre kullanıcısını tüketmekte... pembe küre, sihirsel bakımdan en güçlü olanlardan biri olmasa da kendisini yabana atamayız gene de.
neyse... kara kule'nin en beğendiğim kitabının bu olmasını sağlayan şeyler bunlardan da fazlası elbette. adeta orada yaşıyormuşsunuzcasına susan için endişeleniyorsunuz, roland ile birlikteliklerinin mutlu sonla bitmesini diliyorsunuz, rhea'ya lanetler yağrıdıyorsunuz falan, okuyucu olarak. gerçi susan... ya ne desem spoiler olur gerçekten bu bağlamda...
wizard and glass, benim kara kule'yi "yakaladığım" kitap olma niteliği de taşıyor. yani 1998 gibi bu seriyi keşfetmiştim ben ve bunun orijinal ingilizcesi de 1997'de yayımlanmış. türkçesi de herhalde 1 sene sonra falandır... yani bu kitaptan sonrakilerin çıkmalarını beklemiştim. benim için çok çok özeldir kara kule serisi ve yineliyorum ki serideki favori kitabımsa )büyücü ve cam küre'dir.
devamını gör...
2.
stephen king'in yalnızca kara kule'deki değil, tüm eserleri arasındaki en iyi kitabı olabilir.
kral'ı yalnızca korku, fantazi, bilimkurgu yazarı olarak bilenlere tokat gibi bir dramayla yanıt vermiştir. roland deschain'in susan delgado'yla olan aşkı kurgu dünyasının en özel olaylarından birisidir.
kral'ı yalnızca korku, fantazi, bilimkurgu yazarı olarak bilenlere tokat gibi bir dramayla yanıt vermiştir. roland deschain'in susan delgado'yla olan aşkı kurgu dünyasının en özel olaylarından birisidir.
devamını gör...