camlar arasında kristal çemberler arasında küre aykırılığı

barış bıçakçı’nın doğum lekesi gibi bir gülümseme isimli öykü kitabının sekizinci öyküsü olan sonsuz ikindi isimli öyküde geçen bir alıntıdır.

öyküde geçen yazarın, hayali kız arkadaşı ile alıntının kimden olduğuna dair ihtilafa düştüğü sözdür bu. yazar coetzee olduğunu iddia eder ama jenna nabokov olduğunu bilmektedir. bence de alıntı nabokov’a aittir. araştırdığım halde bulamadım ama öyle olmalı.

ve söz, bu öyküdeki yazara göre bir aykırı olma durumunu anlatırken, jenna’ya göre küre ve kristal değişime direnen ve kararlı oldukları için aykırı olamazlar, bu olsa olsa farklı olmanın getirdiği tedirginlik olabilir.

ben de jenna ile aynı fikirdeyim. daha köşeli olmak, daha sert olmak, daha fazla kendin olmak aykırılık değildir. bu kimseyi aykırı yapmaz. ama bu durum insanı tedirgin edebilir. hatta etmelidir de. çünkü insan bu durumda kosinski’nin boyalı kuşuna dönebilir.

camlardan daha sert ve daha değerli olmak; çemberlere göre daha fazla boyuta sahip olmanın insanı tedirgin eden bir güzelliği vardır.

defterlerin içinde kitap da olmalı insan.