büyük konuşan insan

başına gelmesi an meselesidir.

insan ne zaman bir şeye kesin gözüyle baksa hayat onunla oyun oynamaya bayılıyor.
ne zaman bu iş oldu dese "emin misin canımm*" diyor sanki.
büyük konuşmak bana göre gizli bir kibrin bir sonucu.
sorsan kibir ve o yanyana gelemez, o en iyi en dürüst en tatlı insandır, evet öyle de olabilir ama bu kibirsiz olduğu anlamına gelmez.
geçenlerde bir yazarın entrysini düştü önüme, okudum.
çocuğum eşcinsel olsa hayatımdan çıkarırdım gibi bir şey yazmış. güldüm sadece. keyiften değil ama.
çocuğunun seçme şansı olmayan bir sebepten dolayı hayatından çıkaracağını düşünüyor.
sevgili yazar en samimi dileklerimle umarım çocuğun en başta kendi ailesi olmak üzere toplumun geri kalanı tarafından dışlanmış bir hayat yaşamaz. ama farz et ki böyle bir şey başına geldi işte o zaman besleyip büyüttüğün, canından can olan o gözlere bakıp onu tek kalemle silebileceğini düşünüyorsan düşünmeye devam et.
anca düşünceyle kalır çünkü.

büyük konuşması onu küçük duruma düşürür.

efendim ya efendim? bir bırakmadın pazar pazar.
dur dur sakinim.
efendim tatlım efendim?

büyük lokma yememiştir.

vallahi de benim .şu hayatta neyi net bi şekilde ben yapmam etmem dediysem yaptım herhalde.yok yaa o olmaz dediysem oldu. tamam büyük lokma ye büyük laf etme derler ya ben ikisininde yapıyorum sanırsam.

acayip büyük bir hata yapar çünkü hayat ona o lafı elbet bir gün yedirecektir. yazıktır.

başına geleceklere hazır olması gereken insandır. bu zamana kadar büyük konuşup da bahsettiği konunun başına gelmeyen kimseyi görmedim. çünkü geleceği kimse bilemez ve büyük konuşmak aslında geleceğe dair yapılan çok büyük bir meydan okumadır. sonra derler ki ''hadi bakalım söylediklerinle yüzleşme vakti.'' o yüzden her daim temkinli olmak ve ona göre söylemlerde bulunmak gerekir.

t/ hiçbir zaman yapılmaması gereken eylem.

ne dediyse başına gelir tecrübeliyiz