caillou ile büyüyen efsane nesil

2007'den 2014'e hemen herkesin hayatının bir yerlerindeydi caillou.

müthiş enteresan bir nesil yetişti aslında o zamanlar, bu ülkede...
şimdi z kuşağı deyip geçiyoruz da, biraz daha derinlerine inmek gerek.

2000'li yılların ilk 10 yılında doğanlar...
özellikle 2002-2009 doğumlular...
bu çizgi filmle büyüyenler tabii ki.
şanslılardı aslında... çünkü iyi bir çizgi bu.
faydalıydı.
örnek davranışlar, yetenekler kazandırıyordu çocuklara.

sonra yalan oldu gitti tabii...
daha bizden, daha sempatik bir pepee karakteri, her şeyin önüne geçti.
pepee de iyiydi, sonuçta kıraç imzalı bir çalışma...
ama caillou apayrı bir olaydı gerçekten.

pek efsane olduğumuz söylenemez, görmediğimiz felaket kalmadı.

büyüdü mü onlar emin miyiz o kadar olmamıştır lütfen rica ediyorum büyümüş olamazlar.

boş beleş bir çizgi filmdi. 99 doğumlu olarak, türk aile ilişkisinin öyle olmadığını biliyoruz. çoğu kişi orada ki baba ve anne figürünü benimseyip çok iç çekmiştir diye düşünüyorum. çizgi filmlerin ders vermek değil eğlendirme amacı taşıması gerektiğine inanıyorum. zaten hayatta yeteri kadar 101 kodlu dersi alacağız, birde çizgi filmlerden almaya gerek yok, salında bir eğl'enek.

yaşlandığımı hissettiren başlık. benim çocukluğum çok daha öncesiyle geçti. aman aman nerelere geldik be

efsane nesiller mi küçüldü ben mi fazla büyüdüm? bu arada kendine sinir olurdum gençlik malum faydalıydı belki…

ben bilmez, ben maymunlu lcw ile büyüdü.

87 kışı, berlin duvarının yıkılması, yugoslavya ve sscb dagilmasi, 94 ekonomik krizi, 28 subat sureci, apo'nun yakalanışı, defalarca egitim sisteminin degisimi, ulke ekonomisinin batması, darbe girisimi gordum ama kel bi piji izleyen nesil efsane oldu.
bele vaxiyetin icine soxam.

nasıl efsane lan? birader kaçlısınız siz ya, madem bu kadar genç bir nesil var burada babacım bize hi diyen 56 yaşında torun sahibi çıkıyor.

geçen amcanın bir tanesi diyor, tansiyon ilacı kullandığım için pek alkolle aram yok artık. dedim dede iyi geceler, sohbeti bitirdim.

sizin bi' ortanız yok mu ya.

caliyo kim?

o keltoş cok da eski değil 90lı tayfanın ilgisini çekmemiş olabilir.
bi cedric bi scoby doo havası vermiyor.

neden küçümsediniz ki şimdi? ne güzel müzikleri vardı. çizgi filmin torunlara okunan bir hikaye olmasını seviyordum. 4 yaşındaki calliou ve bebek rosie ile eğleniyordum yalan yok. yine de arthur ve diğer çizgi filmler calliou'ya basar.

tuvalet kağıdı, ampul, rosie'ye çorap, boya kalemi...

caillou bu üsttekiymiş.

şunlar da bizim neslin izlediği çizgi filmler:



not : tsubasa değil o üstteki. gurme çizgi filmcilerin izleyebildiği benjamin.


şimdi hangi nesil efsane buyrun siz karar verin.

lösemi konusunda farkındalık sahibi olabilecek nesildir.

dur bende benim nesli hatırlayayım...

o değil de pepe caillou'yu her türlü tokatlar.

yine de hiçbiri bir gargamel'le büyümüş nesil kadar efsane olamaz.
biz hayatın gerçekleriyle büyük.
kötülükle iyiliği aynı zamanda tanıdık...

kalyu ile büyüyen biri hayatı toz pembe sanır ve hayata tutunamaz.
gerçek dünyadan kopuk yetişen her çocuk ileride potansiyel bir intiharcı olur. çok net.

çizgi filmler üzerinden "biz daha efsaneyiz lan bunları izledik bak" temalı stick yarışması. çıkın çıkın gelin.