çalışmanın verdiği keyif

sanırım ben ileride işkolik olabilirim sevdiğim alanda olursam. aşk hayatını falanda aksatabilirim hatta, iş süreci ve sonucunun verdiği psikolojik tarafı çok tatmin edici. bak herkes sevdiği işi yapsa patronlar çok mutlu olurdu bence. hatta komünizme bile okeyim istediğim şartları bana vereceklerse
şartlar: orman içine ahşap ev(aşırı büyük lüks bir şey istemiyorum ama bir havuzum olsun.)
yeterli teknolojik alet ve altyapı, uzaktan iş , 45 ten sonra emeklilik. birde özel aşçı ve masörler. yok abi ruhum kapitalist benim, şu isteklere bak, komünist olsam döverim bunu.

sevdiğin iş alanı ve ortamın uygunsa elbette keyif verir. koşulların zorlayıcılığı keyfini kaçırır.

hic yasamadigim keyif. evet.

çabanızın karşılığı varsa, çalışmanın tadı başkadır.

evde hazır para yemek kadar tatlı değildir bence. ama hiç evde oturup hazır para yiyemedim. içimde kaldı.

metinsel bütünlükte, yazar tarafından doğru bir yöntemle sesli bir alıntı imişçesine bütüne yedirileiliyor ve anlatım etkisine katkı sağlıyorsa neden olmasın.

çalışma ortamının sadece çalışma ortamı olduğu gerçeğini kabullenirseniz iş hayatına daha çok adapte olursunuz ve keyif alırsınız.

eskiden psikolojik olarak iyi değilken mazeret yazar gitmezdim. artık ise tam tersi iş ortamı ve arkadaşlarımla aynı ortamda olmak inanılmaz derecede kafamı toparlıyor. kendinizi soyutlamayın. bulunduğunuz mevcut sosyal ortamda kalın. inanın bana tek başınızayken daha çok düşünüp kafayı yiyorsunuz.

sevdiğim işi yaptığım halde daha tadamadığım o keyif
bence biraz farklı bi kafa yapısı lazım çalışmaktan zevk almak için. dünyada o kadar şey varken çalışmak insan için kaçıncı sıraya girer ki keyif açısından?

dedi modern köle.

eğitim almak istediğim yerlerde eğitim aldım. çalışmayı bir şekilde gönlümden geçirip istediğim yerlerde de çalışma şansım oldu. kendimi çalışmaktan keyif alan biri olarak tanımlayabilirim herhalde, hobi keyfi değil ama. hastalıklı bir şekilde o işi kafaya takıp ondan sonuç alma keyfi. gece gündüz işin peşinden koşup o işte iyi olmak için her şeyi yapmanın keyfi.

bu da keyif mi yani? diye sorguladıysanız haklısınız. keyif değil. takıntı denebilir. çok çalışmaya değil akıllıca çalışmaya inanan bir insan oldum hep. belki de bu yüzden çok çalıştım demek benim için gurur kaynağı değildir, kendimden akıllıca çalışmayı beklerim. bugünlerde çok çalışıyorum, bir gün akıllıca çalışma sonucunu doğurması hedefiyle.

işten alınan keyif başka şey. çok değişken var. belki işi seversin, iş arkadaşlarını sevmezsin. patronu var, maddiyatı var, işin niteliği var... var da var. iş var güç var elbette. keyifli çalışmalar dileğiyle.

çalışmak özgürleştirir.

vücudunu yoran bir iş yapıyorsan iş sonrası yediğin yemek de uyuduğun uyku da aldığın nefes de daha lezzetli oluyor. kafasal işlerde dinlenmek pek mümkün değil.

bir kamyon odun yüklerken aldığım o haz. evet, keyif böyle bir şey benim için. doğada çalışmak, toprağa dokunmak. işin içine insan, kağıt, kalem girince keyif falan kalmıyor.

çalışmak özgürleştirir. ahanda bu da ispatı: