çikolata sevmeyen insan

böyle bir insan olamaz. çikolata hayatın ve mutluluğun temel kaynağıdır. çikolatasız bir hayat yaşamaya değmez. büyüksün çikolata...

eskiden çikolataya bağımlı, her gün mutlaka kalıp kalıp yiyen biri olarak artık çikolata sevmiyorum. zamanla insanın damak tadı değişiyor. kuru incir, keçiboynuzu gibi şeyler tercih ediyorum. şekersiz çikolata bulursam yerim tabii ama ikinci tercihim olur.

kısmen seviyorum.

çikolata sevmeyen insan, insan değildir.

ben.
hiç işim olmaz.
onun yerine, ekmeği kaymak sürer, üstüne reçel döşerim.
etmeyin millet, eskiden çikolata mı vardı, gaur icadı resmen.
bizim reçelimiz, pekmezimiz döver onu.
çikolatalı gofret, çikolata sayılıyorsa ben ondan alabilirim, yanına çay lütfen.
tabii tatlınız yoksa.

hassas bünyeme mide bulantısı olarak geri döndüğü için ben.

zaten hiçbir faydası yoktur.
çikolatanın mutlu ettiği insanlar adam değildir.

ben küçükken yanımızda çalışan bir abi vardı çikolata sevmiyordu, bunu duyunca çok şaşırdım. bir daha öyle biriyle karşılaşmadım ama sözlüklerde forumlarda görüyorum böyle insanları. bence dikkat çekmeye çalışıyorlar, kimsenin görmediği zamanlarda kıyıda köşede saklanıp yiyorlar.

sevmeyen falan varsa bir daha belirtsin de ona göre engelleyelim.

çikolata sevmeyen insandan her şey beklenir...

yoktur. cikolata sevmemek demek bence hani turşu sevmemek gibi hic agzına koymamak manasında olabilir ki böyle bu sekil bir sevmiyorum durumu varsa şovu kes derim.
ama kimisi vardır mesela ciko mu baklava mı dersin, baklava der. yada supangle mi sütlaç mı dersin sütlaç der. ama sütlaç yoksa supangle de yer yani. tercih etmeme tamam ama sevmeme ne bileyim biraz dikkat çekme gibi bence de.