çocukların artık oyuncaklarla oynamaması

dünyanın en inanılmaz oyuncağını da koysan önüne on dakika sonra tablet veya telefonla sonlanacak bir dönemdeyiz. bu sorunun ileride el becerileri yeterince gelişmemiş ve sosyal ilişkiler anlamında sıkıntılı bireyler olmalarına sebep olacağını düşünüyorum. örneğin evcilik oyunu sadece bir oyun değil anne, baba rollerine de hazırlık sürecidir. vahşi doğada avlanma öncesi oyunların oynanması gibidir. ekrana dokunmak hariç herhangi bir özelliğe sahip olamayacaklar gibi geliyor. ya da çok eski kafalıyım ve yeni dünyayı anlayamıyorum.

çok üzücü bir durum. çocukların hayal gücünü müthiş derecede etkileyen birşey oyuncaklarla oynamak.
ben hala oyuncak gördüm mü oynarım. ışık hızında senaryo yazıp kendimi kaptırıyorum. müthiş bir kafa.

çocuklar anne babadan ne görürse onu yapar, sen ilgilenmez telefona bakarsan o da aynısını yapar, sonra niye oyuncaklarla oynamıyor diye ağlarsın.

hangi çocuklarmış onlar? bizimkiler niye öyle değil? oyuncağa verdiğimiz paranın haddi hesabı yok. helali hoş olsun tabii. *

geçenlerde dinozorlara merak saldılar. dinozor oyuncağı aldık bir ton. dinozor oyuncaklarına verdiğimiz paralarla bir kazıya sponsor olabilir belki de ilk defa rastlanan bir fosile erişime destek vermiş olabilirdik. *

“çocuk” çocuktur. bir anne babası varsa sorumluluk anne babanındır. bu kadardı tşk.

çünkü artık tablet var tablet olmadan kakasını yapmayan bir nesil yetişiyor! benim zamanımda halı desenleri otoyoldu, kimi yerleri otopark. plastik askerlerim vardı anafartalar mı dersin 1. dünya savaşı mı az zafer kazanmadım.(bkz: sısısısı) şimdi ise, kalbim kırıldı kalbim kırıldı pepee bana hiiç inanmadıııı!

çünkü ortalığı dağıtıyor diye kızıyorsunuz. onunla yeterince oynamıyor ve ilgi göstermiyorsunuz. bu sorunun kaynağına inmek yerine de çocuğa telefon verip sus diyorsunuz bu yüzden olabilir.

bunun suçlusu tamamen çocuğu başından atmak için eline tablet tutuşturan ebeveynlerdir. ona alıştırılan çocuk ne oyuncağı bilir ne dışarı çıkıp oynamayı.

sorun çocukta değil ebeveynlerde. bir çocuğu nasıl yetiştirirsen ve nasıl örnek olursan öyle de gider. ağladığında susturmak için telefonu ver ve sende onun önünde telefona bak! ileride canı sıkıldığında senden yine telefon isteyecektir.

çünkü artık biz oynuyoruz oyuncaklarla.

dijital çağ ile birlikte çok çok azaldı evet ama hala oyuncaklarla oynayan çocuklar olması yine de iyi bir şey bence olumlu tarafından bakmaya çalışıyorum kısıtlamayın çocuklarınızı, ellerine telefon tablet verip uzaklaşmayın onlardan siz ilgilenirseniz onlarda televizyon yerine sizinle zaman geçirmek oynamak isteyecektir ben öğretmenlik yaptım tecrübe ile sabit yani bırakın ortalık dağılsın siz çocuklu ailelersiniz kimse evi dağınık diyemez 3 saniyede altını üstüne getirebilen bir canlı var evde çünkü, çocuklarınızla zaman geçirin bu çok önemli sadece söylemek değil onların hayatınızda çok önemli olduğunu hissetmeleri çok değerli.

ileri teknolojinin getirdiği son durum maalesef ki. elde en akıllısından telefon, karşıda televizyon, bir de kucağında tablet olunca çocuk neylesin oyuncağı? her istediği şeyi elde eden çocukların kaçınılmaz sonu. elinde bez bebek ile parka gideceğine, telefonuyla gidiyor. büyükleri ziyaret ediyor, kucağında tablet. saygıdan yoksun, sevginin sadece gösteriş olarak sunulduğu yapay ortamında onlar mutlu. ya ebeveynler olarak biz geldiğimiz durumdan mutlu ve umutlu muyuz?