çok fazla teşekkür etmek

bazen farkında olmadan yaptığım şey.

garson: (çatalı koyar)
ben: teşekkür ederim
garson: (bıçağı koyar)
ben: teşekkür ederim
garson: (tabağı koyar)
ben: teşekkür ederim
garson: (içeceği koyar)
ben: teşekkür ederim

manyak mıyım ben?

edit: #3496148 üzgünüm ama buna katılmıyorum.
ingiltere'ye gittim, herkes sürekli teşekkür ediyordu. oradaki insanların hepsi böyle. öz güvensiz mi yani oradakiler? bence nezaketten, kibarlıktan. ben belki abartıyorum bazen ama kesinlikle öz güven eksikliği değil.

bence nezaket göstergesidir.
manyak değilsin, kibarsın kardeşim. nezaketin fazlasından zarar gelmez. yumuşak başlısın diye enayi yerine koymaya çalışan çok olacak ama o da onların hıyarlığı.

daha şimdi teşekkür ettim de geldim. naziksek, hanımsak, efendiysek suçumuz ne? hem teşekkür etmeyi seviyorum ben. teşekkürler.

keşke hep böyle olsak nezaketten ölsek ölsek dirilsek
ama turkey ve bu olay uyuşmuyor maalesef

"aynen aynen" ikilemi gibi "teşekkür etmek" de bazı yazarlar için dillere pelesenk olmuştur.

insana kendini dilenci gibi hissettirebilecek eylem. çok da şey etmemek gerek. işte bunlar hep denge.

kayda geçmiş zararı yoktur

nezakettir.

ben bir de artık kahvemi falan alırken elinize sağlık diyorum.

bazen de konuyu kapatmak için, teşekkür ederim, rica ederim bitiyor sonra işte.

üzülerek söylüyorum ki düşük öz güven sorunudur. bu arada ben de dahil olmak üzere bizim toplumun yetiştirilme tarzından kaynaklanıyor. şöyle bir kendinize sorun birisi size çok güzel/yakışıklı olduğunuzu söylediğinde ne yapıyorsunuz? cevap basit hemen daha yüksek seviyede iltifat ediyorsunuz. herhangi bir kıyafetiniz övgü aldığında da sana daha çok yakışır diye rica minnet bir karşılıklı aaa lütfen diyorsunuz. *

herhangi bir hizmet, iltifat aldığımızda ezilip büzülüyoruz çünkü öz güvensiz çocuklar öz güvensiz yetişkinler oluyor. fikrimiz, hareketlerimiz, kendimizi ifade etmemiz genel olarak bastırılmış halde yetişkin oluyoruz. yani aslında hak etmediğimiz düşündüğümüz için böyle davranıyoruz.

bu arada öküz gibi olalım kimseye nezaket göstermeyelim demiyorum. herhangi bir hizmet aldığımızda bir kere teşekkür etmek yeterli oluyor. kasadaki o kadına iyi günler dediğimizde cevap vermiyorsa bunda rezil hissedecek bir şey yok. biri size iltifat ettiğinde beş katı iltifat etmek değil teşekkür edip yeri geldiğinde iltifat etmek daha samimi geliyor. terapistim ifade ettiğinde enteresan gelmişti ama zaman içerisinde bunları hayatıma adapte edince çok daha huzurlu hissettim.

sadece teşekkür etmek değil; herhangi bir kelimeyi gereğinden fazla kullanmak, onun gerçek anlamının körelmesine, değerinin düşmesine neden olur. zamanla da tamamen anlamsız hale gelir.

nezaket, kibarlık farklı kavramlardır. az teşekkür ederek hatta hiç etmeyerek de nezaket korunabilir. lakin karşıdaki insan sizin teşekkür kelimesini olur olmaz yerde kullandığınız algısına kapıldığında kalpten teşekkür etseniz de mehabeti kalmaz. hatta kişi teşekkür ettiğinizi duymaz bile...

siz siz olun hiç bir kelimeyi haddinden fazla sıklıkta kullanmayın. mesela "seni seviyorum" cümlesi neden çağımızda eski anlamını yitirmiştir? bingo! olur olmaz yerde olur olmaz kişilere kullanıldığı için...

teşekkür ederim
(ney)
böyle baktığın için
(he)
teşekkürler ederim
(ney ya)
aklimda kaldığın için
(he)

=>e s t a ğ f u r u l l a h<=
ne demek-ne demek

teşekkür etmek güzel bir şeydir,kendimizi bunu söylemeye alıştırmalıyız yerinde ve dozunda da kullanıldığında gayet de yararlı olur.

fazlası samimiyeti azaltır. irrite etmeye başlar. her kelime yerinde, eser miktarda kullanılmalı.

bulunduğunuz lokasyona göre bunun miktarını belirlemelisiniz örneğin doğu anadolu veya karadeniz bölgesindeyseniz bu yalvarma olarak algılandığından i*ne muamelesi görebilirsiniz sözüm erkeklere. ayrıca beni methetmeyin kardeşim bana para verin *

ingiliz değilseniz üstünüzde bol durur. hele türkseniz hiç yakışmaz. manyak mısınız la türkiye burası ne teşekkürü? sağol, eyvallah, cansın falan demeniz lazım. adama gay derler. evet.