maraş çöreği yazar profili

#3783738

yapmayın, tanıyamıyoruz sonra!

kahveyi kafam kadar bardakla içiyorum çünkü tekrar yapmaya üşeniyorum. *

normal sözlük hesabı var mı diye bakarım.

var ise, nanay gülüm nanay.*

yine ilk tanımı gözükmeyen bir başlık. doğru yolda olduğumun kanıtı. go girl!

psikolojim bozuk olsun veya olmasın, her saat başı sorgularım kendimi ve olup biteni.

yaşamak görevdir, yangın yerinde
yaşamak, insan kalarak

zülfü livaneli - yangın yeri

#3782235 bayıldımmmmm*

çok güzel olmuş, ellerinize sağlık <33 telefonumda duvar kağıdı yaptım, o kadar beğendimm! çok teşekkür ederimm, iyi ki varsınız <33

hiçbir zaman yapmadığım, yapamadığım şey.

birçok konuda en doğrusu bu, biliyorum ama yapamıyorum. birine karşı ilgiliysem, hemen olsun, vakit kaybetmeyelim ya da olmasın, vakit kaybetmeyelim kafasındayım. "bi durayım, ne olacağını göreyim" diyemiyorum, yapamıyorum. sabırsız olmamın da etkisi var. e böyle olduğu için hemen aşık* oluyorum ama kısa sürede bir yere varmayınca ilgimi kaybediyorum ve tekrardan aynı hisleri yaşayamıyorum. aceleye getirene de "akışına bırakalım, birbirimizi tanıyalım, ne olacağını görelim" diyorum. e bunu ben yapamıyorum? kabul ederse, çok büyük ihtimalle ilgimi de kaybedeceğim. ya da akışına bırakma ama çok da bırakmama durumuna göre hislerimin kalıcı olmasını sağlayacak.

buradan ne anladık? zor biri olduğumu. ve bu zamanda, kimse böyle biri için çabalamaz, vakit kaybı olarak düşünür. bu da ne demek oluyor? yalnızlık artık benim için baki.

1 tane değil, nick de vermeyeceğim.

kedisi olan tüm yazarları kıskanıyorum ve fotoğraf atmalarını bekliyorum.

iyi insanların kazandığını görmemek.

sadece kendi çevreme bakarak söyleyebilirim ki her zaman kötülerin kazandığına, mutlu olduğuna şahit oldum. 1 kişi hakkında bile "iyi bir insandı, bunu hak etti." diyemedim çünkü olmadı. tanrıya olan inançsızlığım da böyle başladı. eğer tanrı olsaydı, bu kadar vicdansız olamazdı, onca kötülüğü görmezden gelemezdi diye düşünüyorum. gerçekten çok üzücü bu.

kimseyi tamamen tanıyamazsınız, kendinizi bile.

tahammül ve saygı.

eskiden herkese tahammül ederdim, "bilmediğim şeyler yaşıyor olabilir" diye düşünürdüm ama artık "bunu yapabiliyorsa, iyi insan değildir, tahammülü hak etmiyor" diye düşünüyorum.

eskiden herkese saygı duyardım, şimdi ise sadece hak edenlere saygı duyuyorum. yaşı büyük olduğu için saygı duyulmasının yanlış olduğunu da öğrendim.

tabi bunlar bilgi + tecrübe ile azaldı bende.

(bkz: ırkçılık)

karanlık sözler yazıyorum hayatım hakkında
öyle yoruldum ki yoruldum dünyayı tanımaktan
saçlarım çok yoruldu gençlik uykularımda
acılar çekebilecek yaşa geldiğim zaman
acıyla uğraşacak yerlerimi yok ettim
ve şimdi birçok sayfasını atlayarak bitirdiğim kitabın
başından başlayabilirim.

(bkz: kanla kirlenmiş evrak)

bu insan benim.

şekeri bırakalı uzun zaman oluyor. burada anlattım mı bilmiyorum ama aile dostumuzda kahvaltı yaparken şeker istemeye utandım ve bir daha çaya şeker atmadım. çayı şekersiz içmeye başlayınca, kahveyi de sade ve şekersiz içmeye başladım. zaten öncesinde şekeri az kullanıyordum ve pek aram yoktu, o yüzden bitter çikolata da her zaman 8-0 öndeydi benim için. yani, biri olunca, diğerleri de otomatik oluyor diyebilirim.

#3777782 nasıl yaa?? 1996 falan sanmıştım. güzelliğine ve gençliğine nazar* değmesin ♡

bir gün olacaktı, bekliyordum maalesef.

şundan nasıl bir zevk alıyorlar, anlamıyorum. görgüsüzlük, ahlaksızlık bu. flört aşamasında biri bana şöyle bir video atıp "şöyle geleceğim" dese, şaka olup olmadığına bakmadan engellerim direkt. bokunu çıkardılar her şeyin.