cumartesi anneleri

27 mayıs 97' den günümüze, geçtiğimiz cumartesi 837. haftayı geride bırakan; 837 haftadır kayıp evlâtlarının yollarını gözleyen, kimi evlâdım dönerse evine yabancı kalmasın diye tek bir çöpün yerini değiştirmeyen, evlâdının mezarının yerini öğrenmek isteyen, sorumluların cezalandırılmasını ve kanundaki zaman aşımı maddesine uğramamasını isteyen anneler. bilgi sahibi olmayanlar, google'dan cumartesi anneleri diye aratsınlar lütfen. daha detaylıca bilgi sahibi olabilirler. bu hüzünlü 837 hafta için yazılan, bestelenen parçayı da bırakıyorum. saygıyla;
buradan

700. haftada galatasaray meydanında üstlerine copla, biber gazıyla gidilen annelerdir. en gençleri 40 yaşındadır. birebir tanıma fırsatı bulduğum için şanslı hissederim kendimi. gittiğinizde önünüze ne varsa koyar çaylarını, sohbetlerini eksik etmezler. iyi ki varlar.

ülkenin ne durumda olduğunu gösteren ironi denizinin en nadide çukurudur. mariana çukuru yanında avuçiçi kadar kalır.

çocuklarının mezarı, kemiklerine bile ulaşamayan annelerin dinlenmediği bir ülke. yarın öbür gün sizin başınıza bir iş gelse, hesabının sorulacağına inanıyor musunuz? adalet herkese lazım.

akp öncesinde de bu ülkede insanlar sokakta canhıraş şekilde yasaları uygulayın diye bağırıyordu. lakin akp öncesinde bu ülkede hukuk sadece kürtler, aleviler ve devrimciler için yok sayılırdı. artık tek fark şu ki, kimse için hukuk yok. cumartesi annelerimizin dünyanın en barış dolu mücadelesine yüz çevirdikçe hiç birimiz güvende değiliz. karakola hiç bir politik mevzu olmamasına rağmen şikayete giden adamın sağ çıkamadığı bir ülke olduk. ve bunu neredeyse canlı yayında izledik geçenlerde. bu ve benzerleri sadece basına yansıyanlardır. biz sustukça kendimizi sağlama almış olmuyoruz. tam aksine sıranın bize başka korkunç hukuksuzluklarla gelmesi hızlanmakta.

sömürü her yerde. şiddet her yerde. bu halden kurtulmak sosyal medya gevezelikleriyle olmaz. bu onurlu insanlarla yanyana gelerek olur.

“eskiden oğlumun öldüğüne inanmak istemiyordum, kabullenemiyordum. şimdi ise bir mezarı olsun istiyorum. yalnızca bir mezar.”
sadece evlatlarının mezarını isteyen annelerdir. ben yazarken utandım, onlar hala utanmıyorlar.

bir anne için ne demektir
oğlunun,
evladının ölüsüne razı olmak!

dönmesin bu dünya
dursun!
annelerin göz yaşları ile günler yıkandı,
topraklar yıkandı.
vicdana ihtiyaç duymayan zihinlere yazıklar olsun!

pkk'lı çocuklarını ve yakınlarını arayan annelerdir. istisnaları bir kenara bırak hiç biri masum değil.

devlet tarafından katledilen ve devlet tarafından cenazeleri kaybedilen çocuklarını aramak için 961 haftadan bu yana cumartesi günleri istanbul'da galatasaray lisesi önünde toplanan annelerdir.
devlet cinayetleri işleyip cenazeleri yok ettiği gibi, kendi koyduğu yasaları da pervasızca çiğnemekte bir beis görmemektedir. anayasa mahkemesinin verdiği hak ihlali kararına rağmen toplananlar polis tarafından abluka altına alınmakta, basın açıklaması yaptırılmamakta ve toplananlar tutuklanarak emniyete götürülmektedir. bugün de (17 haziran 2023) aynı şey olmuş ve toplananlar tutuklanmıştır.

not: yukarıda biri pkklı çocuklarını arayan annelerdir demiş. kör cehaletin ve alçaklığın böylesi. devletin görevi, suçluyu yakalamak ve adalete teslim etmektir. işkenceyle öldürmek ve cenazeyi kaybetmek değil. ayrıca umarım devletin şiddeti günün birinde gelip sizi de bulmaz. bakın rabia naz'ın babası sağlam bir akodpliydi. daha kalın bir akodpli kızı öldürüp cinayetin üstünü örtbas ettiler. adam ne yaptıysa gerçeği ortaya çıkaramadı. bir de üstüne dayak yedi.
ayrıca...yeldana kaharman ...