cümlenin sonunu efendim sözcüğüyle bitirmek

sözlükte sık sık karşılaşılan durum. kibarlık, saygı ya da naiflik adına bilinçsiz bir kullanımın eğreti duran örneğidir. amaç karşınızdakini onore etmekse efendim sözcüğü, karşınızdakiyle hiyerarşik bir ilişki kurmanın bilinçaltını inşa etmek dışında bir işe yaramaz. zira efendim sözcüğü toplumsal nezaketi köle-efendi ilişkisi üzerinden kurmaya çalışan sığ bir zihniyetin ürünüdür. böylece karşı tarafa olmadığı bir statünün gururu verilir. bu nedenle hizmet sektöründe çalışan-müşteri diyaloglarında sıklıkla karşılaşılan bir durumdur. bunun yanı sıra bir seslenme hitabına karşılık ‘ne var deme, kibar ol, efendim de’ mantığı ile kullandığımız efendim sözcüğü; feodal yapının sahip-uşak ilişkisinin bir tezahürüdür. efendim kelimesi yerine azizim ve üstadım gibi kelimeler kullanmak; amaçladığınız saygı nosyonunun kriterini toplumsal hiyerarşik bir statüden çıkartıp bilgelik ya da yaşanmışlık seviyesine taşır.

bazen benim de yapasım geliyor bunu efendim.

(bkz: mesela yani)

benim ve efendimi hiyerarşik anlamında kullanmıyorum efendim. hoşuma gidiyor ondan kullanıyorum.

saygı ifadesi olarak kullanıyorum efendim.

hoşuma gittiği için kullanıyorum efendim. eğreti durduğunu ya da hiyerarşi için kullanıldığını da düşünmuyorum.

(bkz: fazla kasmak) herkes istediği gibi konuşabilir ''efendim''.

samimiyetsiz. sevmiyorum öyle bir tanım gördüğümde de okumuyorum.

sözlükte sıkça gördüğüm olaydır.

bunu ilk kez kim yaptı niye çıkardı bilmiyorum.
yeşilçam filminde gibi hissediyorum kendimi.

ben de çok kullanıyorum bunu ya. ama benimki cidden samimiyetten efendim. vallahi diyorum bak.*

haklısınız üstadım.

insanlar yurt dışında bunu üniversitede hocasıyla konuşurken de yapıyor ama bunu burada yapsak hanımevladı oluyoruz.

instagramdaki alışveriş sayfalarının yorumlarında sıkça görülür. *

biraz daha zeki müren yaklaşımı

karşı taraf korkmaksın diye efendim.

sir yes sir demiş bir amerikan sergeant.

oradaki sir ile bizimki arasında hiçbir şey yoksa bile hissiyat farkı vardır.

omzunuzu ısırırım efendim.

yok ya, cümlede aradığım tadı bulamadım.
efendisiz ısırırım ben.

eziklik belirtisidir.

rahmetli babamın cümleyi bitiriş sözcüğüdür efendim.kendisi eski kuşak istanbullulardan olsa gerektir efendim.yine efendim dedim pardon efendim.

zeki müren dinledikten sonraki bir iki gün istemsiz gerceklestirdigim eylemdir.