dağlara çıkmak

orman kanunları ile yönetilen kimi yapıların yaşayıp yaşatmak istediğidir. ne de olsa domuz dağa yakışır.

spor olarak yapılmalı sadece.
(bkz: dağcılık)

şehir bunaltmıştır, ruh sıkışmış artık yaşama umudu tam kesildiği anda birden gelen özgürlük hissi bir dağda soluklanmana sebebiyet vermiştir.

kimi zaman benim de teknolojiden, wi-fi ve bluetooth sinyallerinden, ulaşılabilirlik duygusundan kaçmak için elimden geldiğince uzaklaşmak istediğim doğanın parçalarından dağlar.

şimdiye kadar tırmanmışlığım, oramı buramı kesmişliğim de vardır ama yaşadığım katlarca betonarmeden uzaklaşıp binlerce yıllardır üzerinde evrildiğim toprağa yakın olma isteği neden domuza yakıştırılmamı gerektirdi, anlayamadım.

önerimdir cıkın ve yürüyün.

(bkz: dağlar dağlar)

harika bir melek arslanbenzer şiiridir. tam bir aşk şiiridir ve benim en sevdiğim aşk şiirlerinden biridir, ki genelde böylesi aşk şiirlerine ilgim de yoktur.


aklıma hemen yine lise edebiyat kitabımızdaki bir turgut uyar şiirini getirmiştir. fakat tabi şiirin adı "kurtarmak bütün kaygıları" imiş. sanırım hissettirdikleri ve tekrar eden dağlara çıkmak ifadesi ile aklımda ismi de dağlara çıkmak olarak kalmıştı. az önce tekrar bakınca fark ettim adının bu olmadığını. ikisi de çok güzel şiirler. fakat dağlara çıkmak başlığını görünce aklıma neden iki tane şiir geldi hiç bilmiyorum.

kim o zihniyetle dağa çıkıyorsa tek parça inmek nasip olmasın..

dümdüz yeşil bir vadi de haykırırcasına bağırmak

seher vakti çıkılırsa güneş toplayabilirsin.

yayla kültürü olan bir coğrafyada yaşayanların yabancısı olmadığı durumdur. yazın gelmesiyle tüm şehir sakinleri kendi yaylasının yolunu tutar. en sevilen yanı; temiz havanın etkisiyle ilk gece mışıl mışıl uyumaktır. yanınıza bolca kitap aldıysanız telefonun çekmemesi umrunuzda olmaz. en güzel yürüyüşler orada yapılır, dünyanın en huzurlu ateş başı sohbetleri oradadır. şehrin ne denli gürültülü bir yer olduğunu oradaki sessizlikle anlarsınız.

trekking için ideal :)