1.
genç şair anıl cihan'dan okumuş olduğum kısacık şiir kitabı; ithaki yayınevi tarafından basılmış olan baskısını okudum.
öncelikle neyin şiir neyin şiir olmadığının ayrımına varacak kadar şiirden naçizane anlıyorum, bu karalamalar birer şiir değil, word dosyasına yazılmış şiir niteliği taşımayan öylesine karalamalar.
şiirlerin ana konusu sisteme duyulan isyan, aşk, hayata dair sitem, insanlar, insanın kendisine karşı fark ettikleri, geçmiş, hüzün, kapitalizm ve vb. konularda yazılmış. bazı şiirleri fena değildi bazılarını iyi bulmadım. sanki daha iyisi olabilirdi, akla gelen ilk şeyleri üzerinde fazla çalışmadan yazmış ve bastırmış gibi bir izlenim uyanıyor.
nazım hikmet'in yazdıkları gerçek şiir ise aynısını bu şiire de şiir dersek gerçek şiire haksızlık olur.
bir farkı olmalı ve her şey şiir olmamalı.
şiirin bir yapısı ve ciddiyeti vardır, gevşek gevşek yazılamaz, serbest kafiye dahi kullanılsa metne duyulan bir saygı olmak zorundadır, artistlik olsun diye ingilizce kelimeleri türkçe okunuşuyla yazmak şiire hakarettir.
sevimlilik değildir.
kitap hakkında fikrimi belirtmem gerekirse ince olması iyiydi, bu kadar kötü yazılmış şeylere uzun uzun dayanamazdım.
birkaç dize hâricinde sevemedim.
demem o ki ölmeden önce birbirimizi yine böyle sevebilir miyiz?
tekrar edildikçe anlamını yitiren bir şeye dönüşmek üzereyim.
insan özleyip de kavuşamayan bir nesne midir?
öncelikle neyin şiir neyin şiir olmadığının ayrımına varacak kadar şiirden naçizane anlıyorum, bu karalamalar birer şiir değil, word dosyasına yazılmış şiir niteliği taşımayan öylesine karalamalar.
şiirlerin ana konusu sisteme duyulan isyan, aşk, hayata dair sitem, insanlar, insanın kendisine karşı fark ettikleri, geçmiş, hüzün, kapitalizm ve vb. konularda yazılmış. bazı şiirleri fena değildi bazılarını iyi bulmadım. sanki daha iyisi olabilirdi, akla gelen ilk şeyleri üzerinde fazla çalışmadan yazmış ve bastırmış gibi bir izlenim uyanıyor.
nazım hikmet'in yazdıkları gerçek şiir ise aynısını bu şiire de şiir dersek gerçek şiire haksızlık olur.
bir farkı olmalı ve her şey şiir olmamalı.
şiirin bir yapısı ve ciddiyeti vardır, gevşek gevşek yazılamaz, serbest kafiye dahi kullanılsa metne duyulan bir saygı olmak zorundadır, artistlik olsun diye ingilizce kelimeleri türkçe okunuşuyla yazmak şiire hakarettir.
sevimlilik değildir.
kitap hakkında fikrimi belirtmem gerekirse ince olması iyiydi, bu kadar kötü yazılmış şeylere uzun uzun dayanamazdım.
birkaç dize hâricinde sevemedim.
demem o ki ölmeden önce birbirimizi yine böyle sevebilir miyiz?
tekrar edildikçe anlamını yitiren bir şeye dönüşmek üzereyim.
insan özleyip de kavuşamayan bir nesne midir?
devamını gör...