damacanadan su doldururken taşırmak

her su dolduruşumda başıma gelen vahim olaydır. benim mi elimin ayarı yok pompalar mı sıkıntılı anlayamıyorum. bir iki kere basıyorum yarım dolduruyor dur bi daha basıyım dediğim zaman o küçücük pompa şelaleye dönüşüveriyor bir anda maşallah. fazla basıp suyu israf etmeyim diye bardağın hep boş tarafını görmek zorunda kalıyorum.

suyu evvelden sağlam pompalayıp sonradan rölantiye bırakıp suyu şişenin ağzında durdurmayı başaran bordo berelidir

pompanın başını tutunuz ve suyun dolmasına yakınken başlığı (pompayı) geriye doğru çekiniz, başlık ve damacananın birleşim yeri hafiften birbirinden ayrıldığından dolayı içerideki havayı dışarı atmış oluyor yani pompanın yüklediği hava boşalmış oluyor, bu şekilde akmaya eden su birden duruyor. herkesin başlığı böyle olacak değil ama böyle bir yöntem buldum ve çokta işime yarıyor.

duygulanınca gözünden su taşırmak kadar kötü değildir. ağlamak değil su taşırmak diyeceğiz bundan sonra, aynen öyle.

bir benzeri de (bkz: şarj aletini tek seferde telefona doğru takamamak)

artık günlük rutinim haline geldi.

şu meretin bi ayarını tutturamadım ya hiç su vermiyor ya da seller gibi taşıyor.

1 şişe su almak için mutfağa paspasla gidiyorum.

akışkanlar mekaniği dersi almak gerekir.

halının üstüne su dökmek. silsen bile gidip gelirken yanlışlıkla ona basmak. ayakta çorap varsa oluşan o berbat his.
bat dünya, bat.