depresif realizm

benim için, büyük resim ne yazık ki oldukça basit, midesi zorsa. rastgele bir evren içinde gelişigüzel evrimleştik; hiçbir amaç bizi desteklemiyor, hiçbir tanrı bizi gözetmiyor ve hiçbir emin şanlı gelecek bizi beklemez. bizi ağırlayan ve bize oyun oynayan dualist bir bilinçle eyerlendik. insanlıktan çıkarıcı ve yıkıcı bir uygarlık ve hile ve açgözlülüğü devam ettiren bir zihniyeti inşa ettik ve yok edemiyor gibi görünüyoruz. doktorların ölümcül hastalara söylediği gibi kendimizi mümkün olduğunca rahat ettirebiliriz, ancak ne yazık ki tedavi edilemeziz.

colin feltham, keeping ourselves in the dark (2015)