dinlenme tesislerinde çalışanların aslında hayalet olması

gece ucte türlü servisi yapan, tost basan, tuvalet ücreti tahsil eden insanların gerçek olamayacagi varsayimindan hareketle ulasilab gerçek. çok yaklaşmayın. konuşmamalarından da belli.

(bkz: i see dead people)

bir keresinde gece 3'te denizli'de mola vermiştik. leblebici bir amca vardı. amca o kadar güler yüzlü ve huzurluydu ki kesinlikle hayaletti. yaşayan bir insanın o saatte dinlenme tesisinde huşu içinde leblebi satması imkansız.

edit: bu arada dayanamayıp amcanın leblebilerden aldık arkadaşlar. bir on beş dakikamız amcanın halini konuşmakla geçti. valla amcanın sayesinde neşeyle devam ettik yola.

(bkz: dinlenme tesisinde çalışan insanların npc olması)

edit: şimdi baktım da yakınmış ya yerleşim yerlerine. hayallerim yıkıldı.

asırlar önce anadolunun uçsuz bucaksız dağlarında insanlardan uzakta yaşayan sebas isimli bir gencin önderlik ettiği bir grup adam varmış. yoldan geçen kervanlara para karşılığı yardım eder, korur, dağlarda barınacak yerler sağlarlarmış ardından belli aralıklarla köylere uğrar köylülerle alışveriş yaparlarmış. fakat anadoluda ticaretin artması ile bu insanlar çok iş yapmaya başlamış ve inanılmaz paralar kazanmaya başlamışlar. tabi dağda yaşadıkları için para kazanıyorlar lakin harcayacak yer yok. artık zenginlikleri inanılmaz hale gelince şehre yerleşmeye ve rahat bir hayat sürmeye karar vermişler. şehre gitmişler ve refah içinde bir hayat sürmeye başlamışlar. lakin kendilerinin yokluğu seyahat eden kimseleri zora sokmuş kervanlar kaybolmaya açıkta kalmaya açlık ve susuzluktan ölmeye başlamış. birde üstüne haydutlar türemiş ve tüccar ve seyyahlara rahat vermez olmuşlar. ardından bu durum tüccar ve seyyahların tanrısı merkür e ulaşmış. tanrı bu konuya çözüm aramaya başlamış, sebas'ın grubunun eksikliği sebebiyle işlerin bu hale geldiğini fark etmiş. fakat o insanlara ne vaat edecekmiş, zaten refah ve zenginlik dolu bir hayat içerisindeler diye kara kara düşünürken kızı lilya babasına kendisini önermiş. lilya ve tanrılara yaraşır güzellikteki hizmetçileri hizmetleri karşılığında bu gruptaki kişilerle evlenecekmiş. çünkü onlara sevgi dolu bir eşten başka vaat edilebilecek bir şey kalmamış. merkür bu durumu kabul etmiş. bir akşam sebas ve grubu her zaman yaptıkları gibi köşklerinde ziyafet çekiyormuş. fakat birden kapı çalmış kapıyı açmışlar ve karşılarında tanrıça lilya ve hizmetçilerini görmüşler. adamların hepsinin birden gördükleri güzellik karşısında dilleri tutulmuş. lilya ardından içeri girmiş ve durumu anlatmış, eğer tekrar dönüp seyehat eden insanlara bin yıl boyunca yardım etmeyi kabul ederlerse kendisinin sebas ile hizmetçilerinin ise gruptaki diğer erkeklerle evlenip birlikte goklerdeki sarayına gidip sonsuza dek orada yaşayacaklarını söylemiş. erkeklerin hepsi hiç düşünmeden başlarını sallayarak kabul etmişler bu teklifi. ardından lilya kendilerine bin yıllık ömür ve insanüstü güçler vermiş. ardından sebas'ın grubu gidip ticaret yollarında insanlara yardım ve hizmet sunmaya başlamışlar ta ki göklerdeki sarayda kendilerini bekleyen eşlerine kavuşana kadar.

işte bugün hala o tesislerde çalışan insanların ve yolda denk geldiğimiz kişilerin sebas'ın grubundaki kişiler olduğu söylenir. hala eşlerinin güzellikleri akıllarından çıkmadığı için durgun ve sessizlerdir.

katıldığım önerme. ortalık zaten baya soğuk. muavinlerde ölüm meleği. otobüsler yok olmuş..

orada kimse yokken yok oluyorlar ve sadece birisi onları görebilecekse ortaya çıkıp hareket ediyorlar. ama siz yine de bildiğinizi çaktırmayın

biliyordum ıssızlığın ortasında mesai saatlerinde beliriyorlar mesai bitiminde de gökyüzüne doğru dönüyorlar

gerçekten şüphelendirici bir durum.

gecenin üçünde kasadan lokum geçiyor, koçum senin bu dağ başında ne işin var nerelerden geldin sen buralara demek geliyor insanın içinden.

james wan duy abim bunları güzel film olur bak.

hayalet değil npc dir.
(bkz: npc)

bana niye konuşmayanı denk gelmiyor. beklerken para soran saat soranlar.
koşturan çocuklar.
kusuyor mu öksürüyor mu belli olmayan amca ve teyzeler.
bagıra bagıra konuşan güvenlik ve diğer çalışanlar.

birkaç ay önce çok sıkıştım diye tuvalete gireceğim parayı 1 lira eksik vermişim kadın hışımla girdi içeri giriyordu az kalsın dedim işiycem bırak vericem 1 liranı allah allah.
halen söyleniyor bekliyor falan.
insanlar manyak.
bunca ruh hastası neden türkiye'ye mıknatıs gibi çekiliyor sizce?
var bi hikmeti ama nedir bilemiyorum.
bize büyü müyü bişi yapıldı bakın.

şüphesiz npc dediğimiz kavramdadırlar, bu insanları kendi çevremizde hiç görmediğimiz gibi yakınlarımızın tanıdıkları gibi üçüncü parti kişiler de oluşturmuyor. sahi, kim bunlar?

dünyanın simülasyon olduğunun ispatıdır aslında. npc gibi dağa bayıra yerleştirmişler işte, yoksa gecenin üçünde oralarda ne işi var çalışan insanların.

2 hafta oralarda çalışsam intihara meyledebilirdim herhalde. çok iç karartıcı.

ben de seyahat ederken dinlenme tesisinde çalışan insanların, paralı otoyol dışından girişi olmayan bu tesislere nasıl gidip geldiğini hep merak etmişimdir.

cidden hangi saatte gidersek gidelim insanlar var. bu insanlar tesiste mi kalıyor acaba? ve gecenin 3'ünde gözümü açamazken market, lokanta vs çalışanları hep enerjik , hareketli. *

hayalet değil npcler.

hakkaten nerede yaşıyor bu insanlar ya bak gene aklıma takıldı. bu da ayrı zor iş.