türkiye'de çalışanların asık yüzlü olması

memuru mutsuz, patronu mutsuz, garsonu mutsuz, taksicisi mutsuz. istifa edin bu kadar bunaliyorsaniz bence.

müşteriler asık yüzlü, çalışanlar asık yüzlü... hepimiz mutsuzuz.
adamlar çalıştığının karşılığını alıyormuş gibi hissedemiyor. normal değilmi sence?

ekonomik koşullar,işverenlerin yüksek performans,yetkinlik,diploma beklemesi karşılığında asgari ücret vermeleri.gerekli sevgi ve saygının gösterilmeyişi. insanların meslek seçimi yaparken hangi mesleği daha çok severek yapabilirim değil de puanım hangisine yeter onu okur ve bir şekilde iş bulup çalışırım temelli eğitim eksikliği. liste gider de gider böyle

asık suratlı bir çalışanla karşılaşınca önce bir sinirleniyorum, sonra kim bilir ne sıkıntısı var acaba diye düşünerek bir of da ben çekiyorum. herkesin sinirler tavanda şu an kimsenin kimseye tahammülü de kalmadı...

nasıl mutlu olsunlar ki kazandıkları bir sonraki ay eriyor , dışarda çay kahve içmek ve karın tokluğuna çalışmak, hayal kuramamak birşey alamadıktan sonra gülmek imkansız.

kiminin nötr eforu, kiminin beceriksiz hayat yönetimi yüzünden olan durum.
türkçesi ya işkolikler, ya işsizkolikler.
ortası ben ve benim gibi gamsızlar.
ne kadar iş yaptıysam ,o kadar eğlenmeliyim
olmuyorsa, çalışırken eğlenmeliyim.
bu benim yaşam mottom.
çalışırken gülmüyorsam, ciddi bir derdim vardır.
yoksa namümkün.
hiç bir iş, benim yaşam motivasyonumun,
yaşam keyiflerimin önüne geçemez, geçmemeli.
o zaman ben insanlıktan çıkarım.
oda en önce beni bitirir.
ben, bana aileme arkadaşlarıma lazımım.
sadece çalışarak yaşayamam
sadece çalışarak yaşamak,
modern zaman köleliğidir.
kendinizi köle yapmayın, değmez.
50 yaşına gelip geriye bakınca,
bunca sene, kendime ne yatırım yapmışım,
kimleri eklemişim,
kimleri sevmişim
kimler beni sevmiş,
kimlere umut olmuşum,
kimler bana umut olmuş,
kimle hangi salaklığı yapmışım,
kime uymuşum da pişman olmuşum,
kim için saçmalamışım,
diye;
gülecek, övünecek, ağlayacak
listeniz olsun.
50 yaşından sonra tekrar 30 olmayacaksınız.
size renki anılar yüklenmeyecek.
onun, bunun anılarını dinleyerek mi
ölümü bekleyeceksiniz,
bi düşünün.