dinlerde tapmak yoktur denilmesi

özellikle semavi olduğuna inanılan dinlerde/inançlarda böyle bir kabulleniş vardır. islam dinine inananlar, islam'da tapmak yok diyorlar fakat anlamadığım şey neden kabe'nin etrafında dönüp tavaf ediyorlar. bu da bir tapınma değil midir. sonuçta orta bir obje ve objenin belirli bir amacı var. insanlar inancı gereği etrafında tur atıyorlar. başkalarının yaptıklarına tapmak demekten çekinmeyip benzer bir şeyi yapmanın anlamı nedir. bu durum ise kendi yaptığını görmeden başkasının yaktığını eleştirmektir. fakat bu durumun tapma değil, kutsal yer olduğu savunuluyor. kutsal diyorlarsa kutsaldır, sonuçta islam'a inananlar gibi farklı inanca sahip insanlarında kumltsalları vardır. herkesin inancına tapma demek yerine saygı duyarsak, dünya daha güzel olacaktır. bu nedenle her inanca saygılı olmalıyız. tapınma varsa her şeyde vardır, yoksa hiçbir şeyde yoktur. saygılı olmalıyız, sevgiyle yaklaşmalıyız. insanlık akıl ve sevgiyle yükselecektir. insanları, insan olduğu için sevelim. herkes inancı sonuçta kendinedir. saygı gösteren saygı görür. saygısızlık edene saygısızlık ederler.

not:

kimsenin inancına saygısızlık etmiyorum, sadece gördüğüm bir durumu yorumladım. bu yorum, kimine göre yanlış olabilir, kimine göre de doğru olabilir, kimine göre de benim bakış açım gibi nötr olabilir. ben sadece dikkatimi çeken bir konuyu yorumladım. bazıları böyle konulardan ötürü ağzı bozuk şekilde gereksiz ve şaçma tanımlar girebiliyor, bundan dolayı konuya tanım girip ardından direkt benimle ilgili çirkin tanım yapanlar olursa sözlerini aynı şekilde iade ediyorum. sonuçta ağzı bozuk olanın ahlakı da bozuktur, kalbi de çirkindir, kötü sözde her zaman sahibine daha çok yakışacaktır, bu nedenle, herkese kendine yakışanı yapsın. sevgimizi ve saygımızı koruyalım.

sevgilerle.

herkese göre değişebilen (kıvırılabilen) olgu.

mesela beşiktaş'ı, bir rockstarı veya atatürk'ü sevdiğinizi söylerseniz tapmış, kabenin etrafında dönüp hacer-ül es et taşını öpünce saygı duymuş olursunuz bir çok kişiye göre.

işbu tanım konunun tapınmayla ilişkilendirilen şeylere örnek olması açısından girilmiştir.

bernard lewis'in çatışan kültürler kitabından bir ifadeyi hatırlatan başlık.

"barbarlar, haliyle, kendilerine barbar demiyorlardı; putperestler de hristiyanlığı benimsemelerine ve kendilerini böyle görmek üzere eğitilmelerine değin kendileri için bu yakıştırmayı kullanmıyorlardı."

bir şeyin parçası olmaktan sıyrılıncaya dek, o şeyi tam olarak görmenin ve algılamanın mümkün olduğunu düşünmüyorum.

hz. ibrahim peygamber kabe'yi mescit yaptığı için kabe'yi seviyoruz ve tavaf yaptığı için bizde yapıyoruz. hz. ismail peygamber şeytan'a taş attığı için taş atıyoruz, hz. hacer safa ve merve tepeleri arasında su bulabileceği bir kervan aradığı için, bizde bu tepeler arasında yedi kere gidip geliyoruz.
bütün bu hareketleri o peygamberlerin sünneti olması ve bu olayları hatırlamak ve onlar gibi olmak niyetiyle yapıyoruz. yoksa herkes biliyor kabe'nin taş olduğunu.
eğer biri kabe'nin taşına tapıyorsa, kendisine fayda yada zarar vereceğine inanıyorsa, kalbinde öyle bir niyeti varsa zaten senin dediğin gibi müşriktir.