dinlerin akla yatkın olmamasının sebebi

dinlerin bilimsel gerçeklerle, akılla mantıkla örtüşmemesinin altında yatan sebeplerdir...

diyorlar ki felsefe şeytan işidir ilk filozof iblis'dir.
din dururken bilime, akla güvenmek, bilimin verileri ve sözüyle hareket etmek bilimperestliktir. adına filozof denilenlerse iblis'in çocuklarıdır. onlar türlü türlü oyunlarıyla insana imanını kaybettirirler.
fazla irdelemek, düşünmek insanı yanlışa düşürür. rehberiniz din olsun... diğerleri allah'ın sözü değildir!

şimdi gel de inan. diyorsun ki bu kitaplarda geçen mucizeler bilime, yasalara, akla, deneyimlerimize ters.
olsun allah isterse yapamaz mı kardeşim! diyorlar...
sonra firavunu durduran, yıkan tanrı neden hitlere ilk elden bela yağdırmadı?
olsun allah da ona belasını diğer kulları vasıtasıyla yağdırdı.
iyi de milyonlarca insan öldü kardeşim...

ne desen bir bahaneniz var. olmaz ama böyle.

hititler rahat adamlardı.

fethettikleri ülkelerin tanrılarını da tandı kabul ediyorlardı.

kimsele iddalaşmıyorlardı. bir peygamber gideydi ona a tamam kanka. senin tanrını da kabul ettik derlerdi.

inancın mantıklı olması gerekmez. bilimsel ispat istemez. inanırsın sadece. olduğu gibi kabul edersin. sorgulamazsın. zaten sorgulamak hoş karşılanmaz. haşa.

her din birer saçmalıktır.

tarih ile ilgili çok bilinen bir cümle vardır. tarihsel olaylar yaşanılan dönemin değil olayların geçtiği dönem şartları göz önüne alınarak değerlendirilir.

mesela hiç top görmeyen bir ordu için alev saçarak büyük gürültü ile paylayan silindir boru çok korkutucu olabilir ya da hiç fil görmemiş osmanlı ordusu için timur’un filleri şeytan işi gibi bile gelebilir.

yani demem o ki kutsal kitapların hangi dönemde hangi peygambere ve toplumuna indirildiği araştırılmadan bugünden bakarak öyle şey olmaz demek tutarlı değildir.

kastettiğim elbette mucizeler değil. itilaf çıkmasın diye ha.isa`nın ölüleri dirilttiğini veya suyu şaraba çevirdiğini akılla mantıkla kabul etmek zorunda değilsiniz ama inanıyorsanız mucize gösterdi bu onun büyüklüğüdür der kabul edersiniz.

daha önce ilgili başlığında da yazdığım gibi, üç semavi kitap inmiş dinin peygamberi dışındakilerin durumu hakkında yorum yapamam zira dini açıdan süleyman peygamber mucize olarak kabul edilen şeyleri yapmamıştır derseniz siz doğrudan doğruya bir sıkıntısı olmaz.

akıl olmayınca nereye yatıracan. bir de bu açıdan bakmak lazım, bro. mesela ben sola yatırıyorum, nasıl sence solda iyi mi?

bu muhteşem(!) evreni yaratan, bunca şeyin kendi kendine olamayacağını söyleyen bir tanrınız varsa bu muhteşem evrenden sonsuz kat daha muhteşem olduğunu söyleyen bir tanrınında başka bir yaratıcı tarafından yaratılması gerekmiyor mu ? eğer diyorsanız ki bizim tanrımız kendi kendine var oldu, bu kadar mükemmel bir varlık yaratıcıya ihtiyaç duymadan kendi kendine var olabiliyorsa ondan kat kat daha az mükemmel bir şey neden kendi kendine var olamasın?

dinler gerekli şeylerdir.
örnek: patagonya'da çok değerli altın madenleri vardır. ama bu madenleri ele geçirmek için patagonya'yla sağlam bir savaş yapmak lazımdır. hadi millet şuraları ele geçiriyoruz diye gidersek, gidecekler "hop hemşo, gideceğiz ama bu işten bizim kazancımız ne olacak" diye sorarlar. örneğin istanbul'un fethinde, şehre ilk giren azap askerleri üç gün boyunca şehri yağmalamış, buldukları kadınlara, kızlara, yaş ayırmaksızın tecavüz etmişlerdi. patagonya'yı fethederken götüreceğin orduya, altın madenleri senin dersen seferin anlamı kalmaz. o halde ne?
tamam: patagonyalılar kafir, bu seferde ölenler şehit olacak. şehit olanlara yukarıda daha büyük bir krallık bekliyor. yiyecekler, içecekler, deniz manzaralı evler ve bir günde yirmi günlük çiftleşme seansları. kadınlar hep bakire.
insanları buna ikna ettiniz mi, al sana patagonya, al sana savana, al sana los anceles. ikna yöntemi? evet dindir.
dikkat edin, dinin başındakiler hiç şehit olmaz. onlar ali erbaş ve avenesi gibi iskandinavya'ya diyni yaymaya gider.

insanlar, antik çağda gözüyle gördüğü canlıların güçsüz olduğunu gördü. dünyayı tanımlayabilmesi için üstün varlıkların olması gerekebilirdi. o gün güneşe ya da yıldızlara tapmayı tercih etti. belki gelişim seyri için bunun ihtiyaç olduğu söylenebilirdi fakat ne zaman ortaya özel mülkiyet, kölelik gibi kavramlar çıktı, din egemenlerin tekeline girdi.

üzerinden binlerce yıl geçmesine rağmen hâlâ din için bir şey değişmiş değil. hâlâ yönetmek için din önemli bir araçtır.

yaratılışa 'şüphe kırıntısı kalmayacak bir gerekçe' bulunmaması nedeniyle dir.

bu rahmani stratejinin gerekçeli unsurlarından dır.