dipsomani

sürekli ve süreksiz şekilde görülebilen bir tür alkol bağımlılığı.

dipsomanik insanlar alkollüyken normal şartlarda -alkolsüzken- yapmayacakları her türlü şeyi yapıp ertesi gün hatırlasalar bile yaptıklarını hatırlamazlar. hatırladıklarında ya da hatırlatıldığında da ağır bir utanç duygusuyla büyük öfkelenmeler yaşar ve sonra yine gidip içerler. bu böyle kısır olmayan bir döngüdür. bir yerde kafa kırılır.

dip sos kullanma manyaklığı mı diye düşünüp gene cahilliğimle sınandığım başlık.

susuzluk ve çılgınlık kelimelerinden türetilmiş yunanca kökenli kelimedir, alkol bağımlılığı çeşididir.

düzenli ve sık aralıklarla atak geçirirler; atak öncesi yoğun şekilde içe kapanma, anksiyete, baş dönmesi ve mide bulantısı görülebilir. alkolü bir çeşit kaçış reçetesi olarak görürler, bir yer bulalım dünyadan uzak minvalinde bir psikolojik bağımlılıktır. başlarda bir kaç ayda bir gelen ataklar haftalara, peşinden günlere kadar sıklık gösterebilir zira hızlı ilerleyen bir mizacı vardır. hastaların çoğunda, atak harici dönemlerde alkolden tiksinme davranışı görülür lakin dün yediğin hurmalardan saklanmak mümkün değil elbet.

hastaların haricinde, gençler arasında yanlış bir inanış var; dipsomaniyi herhangi bir hususta sonuna kadar gitmek, dibine kadar zorlamak ve hatta frenleri devre dışı bırakmışçasına kontrolsüz bir biçimde son sürat hayata dalmak olarak yorumlayıp, kendilerine dipsoman denmesini tabiri caizse cool buluyorlar. bence, hayatı alt üst edebilecek bir hastalığın tam karşılığı dışında bir jargona dönüşmesi tehlikeli bir durum. zira kendini bu şekilde kanıtlayacağını zanneden ve kendi tanımlayarak yorumladıkları dipsoman tabirini yine alkol ile buluşturduklarında bünyede oluşan susuzluğu bir kaç şişenin dibini görmeden gideremeyecekleri kesin.