doğduğun şehri ismini vermeden anlat

künefe

kızı, tuzu,horozu...

aşırı kalabalık,tarfik ve betonun olduğu en büyük şehrimiz.

doğduğum şehri sevmiyorum o yüzden büyüdüğüm yeri anlatacağım
kapı gıcırtısına oynuyoruz

güneşli bir kahverengi, taşların nakış nakış işlendiği bir kahverengi. tarih burada demlenmeye devam ediyor, kahvenin tonu tarihle renkleniyor. bir dağın eteğinde yayılmış seyirlik destan.

denizin kucakladığı bu şehir, sanki aşıkların adını fısıldamak için yaratılmış. marinası, yavaş yavaş sallanan teknelerin huzur dolu ritmiyle dolup taşarken, suyun üzerindeki ışık oyunları kalbimi yumuşatıyor. kıyı yollarında yürürken rüzgâr saçlarımı okşuyor, tuzlu deniz kokusu, portakal ve limon çiçeklerinin aroması birbirine karışıyor…
koyları, gizli birer cennet gibi; her biri ayrı bir hikaye saklıyor. sularında yansıyan gökyüzü, el ele tutuşmuş aşıkların ve benim hayallerime ortak oluyor. gün batımında deniz, turuncu ve pembe tonlarına bürünerek kıyıya yavaşça dokunuyor, sanki şehir, aşkı her an hissettirmek için nefesini tutuyor…
burada zamanın bir önemi yok; sadece deniz, rüzgâr ve ben… ve bir anı paylaşmanın verdiği tarifsiz huzur var. ben bu şehire aşığım…

*

bir tatlı huzur almaya geldik. ilçesini mahallesini bile verdim.

kalabalık, hareket, gelişmişlik.

sıcak, çok sıcak, öyle böyle değil o kadar sıcak, biri şu üstte duran güneş isimli zımbırtıyı vursun…*

konumu nedeniyle solu batı, sağı doğu olan bir şehir. ünlüsü ve buralısı çoktur.

adana.
*

seveni çok sever, sevmeyen kendine sevmeme için bahaneler bulur bir şehir.

bakınca tarihi dokusu yok gibi ama var gibi de bakmasını ve bakınca görmesini bilene.

tek başına bir keyfi olduğunu aslında sanmıyorum yanınızda en sevdiğiniz arkadaşınızla karış karış sokak sokak gezmek aşırı keyiflidir. aylak aylak boş boş sokaklarında gezmek ve tabiki fotoğraf çekmek.. bazı sokaklar bazı duvarlar bazı anlar bazı mekanlar hep öyle akılda öyle kalsın istenir.

sonrası, kar yağdığında da bir başka güzelleşiyor.. ayak görmemiş her yer kartpostal tadında..

başka yok. uzaktayken özlüyorum.. ya da gidebileceğim dönebileceğim tek yer olduğu için belki de kıymetli bilmiyorum.

seviyorum.

etliekmeğin başkenti,
mevlana diyarı.

lan doğduğun şehir demiş ben direkt memleketi yazdım. düzelteyim fatih sultan mehmet

eskiden kızı deniz, denizi kız gibi kokardı. şimdi kızları ucuz parfüm, denizi bok kokuyor. ha bir de çiğdem.

soğuğuyla ünlü. o kadar soğuk ki kışın dışarıda saç ve kirpik buz tutabiliyor, kapalı balkonda soğanın donmuşluğu da var.

baltık mimarisinin muhteşem örneklerinin serpiştiği, siyahtan beyaza yayılan bir garip şehir. kaz, gravyer ve malakanlar diyarı.

herkes peygamberler şehri diyor ama bilmiyorlar ki nemrut'da oralı...

(bkz: lassie bize bir şey anlatmaya çalışıyor)

canlılar ikiye ayrılır.
1 - normal canlılar
2 - er..?

battal gazi, fırat nehri, tohma çayı, karakaya baraji, turgut özal, ismet inönü, fahri kayahan, kayısı.