dolu küllük

tanıdık ortamlarda hele ki benim gibi yeşilaycıların gözüne çarptıysa "ben bu evin hanımıyım!" diye yırtınan bihter ziyagil misali "kimin bu küllük!?" diye sorarım. annemse bile hiç acımam önce "ne içiyosun şunu yaa!" diye sitem atarım. sonra bakışlarımla öldürürüm.

dolduran kişilerce görmezden gelinir.
kişiler ayrı ayrı çöpün bulunduğu noktaya gidip gidip gelseler de görmemiş ayağına yatayım da biri boşaltsın diye düşünür. niye bu kadar erinilen bir iş sırrı çözülememektedir.
biz şöyle bir çözüm bulduk, yanımıza poşet alıyoruz oturduğumuz yerden hallediyoruz.

boşaltmamak için sigarayı bıraktım tşk.

içini dökecek birini aramakla geçer ömrü.